هوش مصنوعی: من کسی هستم که زیبایی و توصیف تو در کلام من جلوه‌گر است و شیرینی سخن تو قوت و نیرو بخش زبان من به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: از باغ گلستان نمی‌توانی نشانی از خانه‌ام بگیری، چرا که آتش به هر جا که برود، آن‌جا خانه من می‌شود.

هوش مصنوعی: محبت و عشق تو باعث می‌شود که شهیدان همیشه زنده بمانند. اگر جانم را هم فدای تو کنم، این برای من ضرری ندارد.

هوش مصنوعی: از آتشی که در دل من به جا مانده و پس از مرگ من روشن است، چراغی بر قبر من نمایان است که نشان‌دهنده‌ی استخوان‌های من است.

هوش مصنوعی: اگر آب به مثابه من باشد، آینه‌اش را غبار گرفته است. در واقع، جسم من ناتوان و ضعیف است.

هوش مصنوعی: من به درگاه تو دست نیاز دراز کرده‌ام، چرا که آستان تو برای من مانند آسمان است و بسیار ارزشمند است.

هوش مصنوعی: درون و بیرون من یک نور وجود دارد، مانند شمعی که روشن است. آنچه در دل دارم، در کلامم نمایان می‌شود.