هوش مصنوعی: در نهایت، آن موجود وحشی با نگاهی که به دل داشت، راه تدبیر را مسدود کرد. ای کاش که قربان این آهو بشوم که مسیر را بر شیر بسته است.

هوش مصنوعی: با زخم خود روشن کرد که منظورش معلوم است، نامه ما را به تیر آن جنگجو پاسخ داد.

هوش مصنوعی: هر رشته موی او داستانی را به وجود می‌آورد، درست مثل اینکه زلف او در زیبایی و نظم، مانند زنجیرهای نیکویی که نوشیروان بسته، مرتب و خاص است.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر احساس عمیق پشیمانی و درد عاطفی است. شخصی که به شدت از رفتار بدی که با او شده رنج می‌برد، قلبش به خاطر این رفتار پر از غم و اندوه شده است. او به جایی رسیده که در برابر ظلم و بی‌رحمی دیگران احساس شکست می‌کند و انگار در میانه جنگی نابرابر گیر افتاده است. این حالت نشان‌دهنده دردی عمیق است که با خیانت یا بدرفتاری دیگران مرتبط است.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانستم که ابروی او چقدر خطرناک و کشنده است. زمانی که فهمیدم، دیگر پشیمانی فایده‌ای نداشت و خونم بر زمین مانند شیر ریخته شد.

هوش مصنوعی: خواستم شبانه به زلف او حمله‌ور شوم، اما خواب بی‌خبری چشمانم را پوشاند.