هوش مصنوعی: زندگی همانند نخل بلندی است و من فقط یک تیشه‌ای شیشه‌ای دارم که نمی‌تواند به آن آسیب بزند. زمان مثل سنگ سختی است و در دل من خیال و اندیشه‌ای شکننده وجود دارد.

هوش مصنوعی: من به دل خود ضربه زدم و نتوانستم غم را از خود دور کنم. در حالی که سنگ‌های بیستون سخت و محکم هستند، من با تیشه‌ای از شیشه، که ناتوانی مرا می‌رساند، به جان خود افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: جنبش مژگان دو چشم من خطراتی را به همراه دارد؛ مثل شیشه‌ای که در این جنگل باقی مانده و درسته در خطر است.

هوش مصنوعی: دل‌گرفته‌ای وجود ندارد که برایش لحظه‌ای گریه کنیم، چرا که دلی که مشغول فکر و اندیشه است، همچون شیشه‌ای شکننده است.

هوش مصنوعی: جز دل‌شکستگی چیزی به دست نیاوردم، انگار که ریشه‌ی عمر من از شیشه است.

هوش مصنوعی: تمام نشئه و سرور در نگاه ساقی نهفته است و فقط به او بستگی دارد. حتی اگر شیشه‌ای پر از شراب باشد، بدون آن نگاه، هیچ اثری نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: از سختی‌های روزگار ناامید نشوید، زیرا دل حساس و دردکشیده شما مانند شیشه‌ای ظریف است که به آسانی آسیب می‌بیند.