هوش مصنوعی: سخن زیبای تو در کنار لب‌هایت، مانند دمی است که به مرجان می‌رسد. در حالی که آب مملو از گوهرهاست، چشمان صدف هم جان خود را در آب قرار می‌دهند.

هوش مصنوعی: اگر چشمان تو از قید ظواهر دنیایی رها شود و به عمق دل نگریست، فقط با یک نگاه می‌تواند در دل آب، طوفانی به راه بیاندازد.

هوش مصنوعی: صدف‌ها از محبت تو روشنایی دل را فراهم می‌آورند، همان‌طور که تصویر تو زمانی که در آب می‌افتد، می‌خواهد نور و زیبایی را به نمایش بگذارد.

هوش مصنوعی: دریا به مانند فاخته از بالای موج آواز می‌خواند و قد بلند تو همچون زیبایی‌های مست‌کننده‌ای در آب منعکس می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی داستان تو امشب بر موج‌های دریا بگذرد، حباب‌ها مانند نمکدان در آب خواهند بود.

هوش مصنوعی: به دل‌های خسته و اندوهگین نه حتی یک قطره نوشیدنی بده، چون وقتی می‌نوشی، دردها را به خاطر بیاور. فقط نگین زیبای تو می‌تواند در آب آن‌ها را درمان کند.

هوش مصنوعی: در این دنیا که زلف تو به دورش پیچیده، هیچ قطره‌ای بی‌دام نمی‌ماند. گاهی زلفت مانند یک حرکت‌دهنده در آب، جنب و جوش دارد.

هوش مصنوعی: شخصی گوهر باارزشی را در دست دارد و آماده است تا آن را در آب فدای کسی کند.

هوش مصنوعی: قصاب با کارش در دل خودش حسرتی دارد که مانند حباب به نظر زیبا می‌آید، اما در واقع می‌تواند خانه و زندگی تو را بر ویران کند.