قصاب کاشانیشمارهٔ ۲۴
بازآ که دل از داغ تو آراسته تن را
پر ساخته زین لاله سراپای چمن را
ای روشنی دیده چو گشتی ز نظر دور
زنهار فراموش مکن حب وطن را
جز نام تو حرف دگرم ورد زبان نیست
کرده است دلم وقف ثنای تو دهن را
در محشر عشاق ضرور است نشانی
خوب است شهید تو کند چاک کفن را
پامال تو یک‌بار نگردید غبارم
چندان که فکندم به سر راه تو تن را
چون پسته که گیرد شکرش تنگ در آغوش
در قند نهان کرده دهان تو سخن را
هرگز نکنی آرزوی میوهٔ طوبی
بردار اگر دیده‌ای آن سیب ذقن را
در کام تو قصاب به حسرت نچکاند
تا خون نکند دایه بی مهر لبن را
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: سعید محمدی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بازآ که دل از داغ تو آراسته تن را
پر ساخته زین لاله سراپای چمن را
هوش مصنوعی: به سوی من بازگرد که دل من از درد فراق تو پر شده و بدنم مملو از زیبایی‌های چمن است که همچون گل‌های لاله می‌درخشد.
ای روشنی دیده چو گشتی ز نظر دور
زنهار فراموش مکن حب وطن را
هوش مصنوعی: ای روشنایی چشمم، زمانی که از نظر دور می‌شوی، خواهش می‌کنم محبت وطن را فراموش نکن.
جز نام تو حرف دگرم ورد زبان نیست
کرده است دلم وقف ثنای تو دهن را
هوش مصنوعی: جز نام تو، هیچ کلمه‌ای بر زبانم جاری نیست. دل من بالكامل در ستایش تو مشغول است و زبانم تنها به تو اختصاص یافته است.
در محشر عشاق ضرور است نشانی
خوب است شهید تو کند چاک کفن را
هوش مصنوعی: در روز رستاخیز، عاشقان نیازمند نشانه‌ای هستند. این نشانه خوب است که معشوق تو، لباس تابوتش را پاره کند.
پامال تو یک‌بار نگردید غبارم
چندان که فکندم به سر راه تو تن را
هوش مصنوعی: غبار پای تو به قدری بر من نشسته که دیگر به تنم نمی‌چسبد و من بارها خود را به راه تو سپرده‌ام.
چون پسته که گیرد شکرش تنگ در آغوش
در قند نهان کرده دهان تو سخن را
هوش مصنوعی: مانند پسته‌ای که شکرش را به سختی می‌گیرد، در آغوش قند، سخن تو به خوبی پنهان شده است.
هرگز نکنی آرزوی میوهٔ طوبی
بردار اگر دیده‌ای آن سیب ذقن را
هوش مصنوعی: هرگز آرزوی میوهٔ بهشتی را نکن، اگر آن سیب را که بر چانه‌ات می‌چسبد دیده‌ای.
در کام تو قصاب به حسرت نچکاند
تا خون نکند دایه بی مهر لبن را
هوش مصنوعی: در توشه‌ات، کسی چون قصاب نمی‌تواند به آرزو نگاه کند، تا زمانی که دایه خوراک بی‌عشق را ناخواسته به تو نرساند.
حاشیه ها
1400/04/06 16:07
نصرت الله
در مصرع اول بیت هفتم «آرزوی» صحیح است.
در مصرع دوم بیت هفتم نیز به جای «در بار» می‌بایست «بردار» نوشته شود. احتمالاً اشتباه تایپی رخ داده است.