ای ساقی جان‌ها بیا. آن شراب را به گلستان بیاور. بسیار خوشحالم که آن یار می‌پرسد: «تو کیستی؟»

هوش مصنوعی: به محبوبم گفتم: ای دلبر، از غم تو به‌کلی خراب و ویران شدم، اما هنوز این را از حفظ می‌خوانم: بوی سوز و کباب نی را احساس می‌کنم.

چه لطف بی‌پایانی که دلم پنهانی به آن دست می‌یابد! به من سلام کرد و به من جام داد و زانو زد و گفت: «بنوش!»

آن یار به من می‌گوید: «چرا حیران و سرگردانی؟ اگر عاشقی صفا کن و وفا کن!»

هوش مصنوعی: در باغ زیبایی‌ات، هزاران گل شکوفا شده‌اند، اما اگر تو بهشت خود را ترک کنی، هرگز نخواهی توانست شکوفه‌ای تازه ببینی.

هوش مصنوعی: بیا ای نور زندگی که هم روح منی و هم محبوبم، در باغی پر از زیبایی و آتشین، که روشنی‌بخش زادروز سلطانی است.

خاطر قاسم از بخشش تو همیشه شاد است زیرا از سوی تو به این بخشش دست می‌یابد چه نُه‌تا باشد و چه نَوَدتا.