هوش مصنوعی: با دلبر گیل، به صحبت نشستم و گفتم: ای جان، تو را دوست داریم و من بنده‌ی دستورات تو هستم.

هوش مصنوعی: او با خنده‌ای زیبا و دل‌انگیز مانند گل، به ناز و لطافت می‌گفت: "آهای! تو چقدر راحتی و بی‌خیال!"

هوش مصنوعی: گفتم که من تنها و بی‌کس هستم و عاشق شده‌ام. تو چرا از حال مسکین کسانی که در غربت هستند، نمی‌پرسی؟

هوش مصنوعی: دل تو بنده‌ای است و جان تو موجودی کوچک است، بنابراین دیانت و ایمان خود را با هیچ چیز مبادله نکن.

هوش مصنوعی: قاسم، امروز چه روزی است؟ چرا در کلبه و خانه‌ی کوچک و بی‌نوا خود به خواب رفته‌ای؟ بیدار شو و گیلان را ببین.