هوش مصنوعی: شبی است که عید است و ما عاشقیم؛ چه بگویم از داستان دوری و فراق؟ نمی‌توان با صد دفتر هم درد و غم جدایی را شرح داد.

هوش مصنوعی: تو در خدمت حقیقت هستی، برای رسیدن به بهشت برین حرکت کن، اما ای عزیز من، تو عاشق نیستی، بلکه تنها کارگری هستی.

هوش مصنوعی: تو به عمد از حقیقت فاصله گرفتی و به باطل نزدیک شدی. چیزی در تو نمی‌بینم جز گرایشی به غرور و خودبینی.

هوش مصنوعی: در این دنیا هیچ کس مانند او نیست، اگر هم باشد، پنهان است. این‌طور شاداب و آگاه، و چنین دل‌خوش و رازآلودی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: از توبه و تقوی، دل رنج دیده به پایان رسیده است. بیا، ای ساقی جاودانه، آن جام مخصوص را بیاور.

هوش مصنوعی: تو نمی‌دانی که به چه کسی خطاب شده است و این زیبایی را نمی‌توانی ببینی. چقدر عجیب است که از این همه زیبایی دوری و چقدر عجیب‌تر است که نمی‌توانی آن را درک کنی!

هوش مصنوعی: اگر مانند قاسم به مقام فنا و از خودگذشتگی برسی، مورد پذیرش محبوب خواهی بود، اما اگر این‌گونه نشوی و به دنیای مادیات بچسبی، از حقیقت این سخن دور خواهی ماند.