هوش مصنوعی: دل من به خاطر دوری تو به شدت رنج می‌کشد. حالم خراب است و مثل کسی هستم که در آتش عشق سوخته باشد و فقط غم را پرورش داده است.

هوش مصنوعی: من به اندازه‌ای از دوری‌ات رنج می‌برم که حتی دل بی‌احساس‌ها هم نمی‌تواند درک کند چه دردی می‌کشم.

هوش مصنوعی: برای ورود به دنیای عشق، نیاز است که دل را خسته و جان را غمگین کنیم؛ زیرا عشق به دل‌هایی که درد و رنج را احساس نکرده‌اند، راهی نمی‌یابد.

هوش مصنوعی: من عاشق هستم، اما نمی‌توانم به‌راحتی از عشق خود بگویم؛ زیرا این احساس لطیف و حساس به‌گونه‌ای است که هیچ‌چیز اضافی بر آن سنگینی نکند.

هوش مصنوعی: دوست عزیز، بدان که من به جانم قسم می‌خورم که در تمامی جهان، مانند تو را هیچگاه ندیده‌ام.

هوش مصنوعی: در این مجلس، چه کسی است که بتوان درباره‌اش صحبت کرد؟ هر کس که با شور و اشتیاق مشغول است، نمی‌تواند از دلزدگی و بی‌احساسی سخن بگوید.

هوش مصنوعی: اگر قاسم با تو صحبت کند، به دقت گوش کن، زیرا او با دل پاک و عشق به حقیقت سخن می‌گوید.