هوش مصنوعی: عشق و زیبایی محبوبم به دل من آسیب می‌زند، اما اگر او به من ظلم کند، من همچنان با صداقت و خلوص عمل می‌کنم.

هوش مصنوعی: محبوب بی‌نظیر من، فرمانروای من، بزرگ من، عشق از دست‌نیافتنی من، باغ و بهار زندگی من.

هوش مصنوعی: نور و سرور من، مایه‌ی شکر و شادی من، و همچنین صبر و آرامش من.

هوش مصنوعی: من اولین و آخرین چیزی هستم که به آن فکر می‌کنم، ناظر و حمایتگر من هستی، یار و پیرو من، دوستی که با او شاد و غمگین می‌شوم.

هوش مصنوعی: ای یار مهربان من که همیشه یاور و حامی منی، تویی که تمام قدرت و اختیار من را در دستانت داری.

هوش مصنوعی: این شعر به کسانی اشاره دارد که به نوعی بر من تاثیر مثبت دارند. شامل افرادی که به من کمک می‌کنند، مرا به سمت بالاترین سطوح می‌برند و از قدرت شنیداری و دیداری من بهره‌مند می‌شوند. در نهایت، تمام این تجربیات و تاثیرات باعث رشد و پیشرفت من می‌شود.

هوش مصنوعی: عاشق و دوست من، درمانگر و پزشک من، کسی که به من فخر می‌فروشد و سهم من در زندگی، کسی که به خاطر او به شکست و ناکامی فکر می‌کنم.

هوش مصنوعی: تمامی چیزهایی که به من داده‌ای، شامل تسکین، درد و درمان، جان و جهانی است که من دارم؛ چه آنچه که در سینه‌ام پنهان است و چه آنچه که به وضوح مشخص است.

هوش مصنوعی: من در درد و غم خود گم شده‌ام و برای یافتن تو عمرم را صرف کرده‌ام. هیچ‌گاه به من نگفتی که: قاسمی که بتواند دل شکسته و خسته‌ام را شاد کند، کجاست؟