هوش مصنوعی: ای جان و جهان، تو مانند پرگاری هستی که در چرخش و جست‌وجوست. پس به خود بیا و جامی تازه و نو بگیر، تا از این سرگشتگی رها شوی و به حالت مستانه‌ات برگردی.

هوش مصنوعی: فتنه و آشوب در دل خواب قیامت به سر می‌برد، ای عزیز، حالا وقت آن است که زلف‌های سیاه و دل‌فریب را بر افراز تا آن فتنه بیدار شود.

هوش مصنوعی: آنان که هوشیارند را از شوق و ذوق خود سیراب کن و اگر کسی را بد حال و مست دیدی، لحظه‌ای او را هوشیار کن.

هوش مصنوعی: عقل تنها مانع راه حقیقت است، از او غافل نشو. یا عقل را رها کن و یا ارتباط با دوست را قطع کن.

هوش مصنوعی: به خود بیا و در وجودت تامل کن. اگر خودت را دیدی و در آن اشتباهی یافتی، از آن گناه باید توبه کنی.

هوش مصنوعی: اگر خدا را می‌خوانی، رازهای عرفان را برای همه فاش نکن و اگر به خدا آگاه هستی، بی‌درنگ اسرار الهی را بیان کن.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر می‌گوید که در برابر طوفان‌ها و چالش‌ها نباید تسلیم شد و اگر کسی حق را انکار کند، بهتر است که تو نیز بر طبق آن عمل کنی. به عبارت دیگر، در چنین شرایطی از مدارا کردن و تساهل پرهیز کن و به حقایق بی‌توجه نباش.