هوش مصنوعی: ای ساقی، لطف کرده و این جام زیبا را پر کن، آن روح پاک و آن جان عالی را.

هوش مصنوعی: روزهایی که تو به دیگران چیزهایی می‌دهی، او را که دارای زیبایی و فصاحت است، با یک کمی از آن بخشش خود سیراب کن.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی که ذرات جهان به رقص درآیند و از تو تأثیر بپذیرند، باید آن زلف پیچیده و زیبا را بر افراشته کنی.

هوش مصنوعی: ای ناصح، برو و کناره‌گیری کن، دیگر از قصه‌های بیهوده نگو. این دل‌مشغولی را نمی‌توان به سادگی برطرف کرد.

هوش مصنوعی: گفتی که: خود را فراموش کن تا بتوانی به خودت برگردی. اما من تفسیر این راز و اسرار را نمی‌فهمم.

هوش مصنوعی: هر بار که من از دنیا می‌روم، جان‌های جدیدی به زندگی من باز می‌گردند. نمی‌توان احصا کرد که چه معجزاتی مانند معجزه‌های عیسی(ع) در من رخ می‌دهد.

هوش مصنوعی: عاشق نمی‌شود قاسم به خاطر خواسته‌های خودش، اما چگونه می‌توان از آن کسی که دل‌ها را به دست می‌آورد صحبت کرد؟