هوش مصنوعی: در گیلان مردی نیک و آزاد وجود داشت که از خاندان سپهبدها بود.

هوش مصنوعی: کشور را از هر نوع آلودگی و فساد پاک کرد و به خاطر نامش، جلال الدین حسین، مورد احترام و ستایش قرار گرفت.

هوش مصنوعی: پادشاهی بسیار بااحترام و با میل، به دنبال درویش و دانشمندی بود.

هوش مصنوعی: عارفان و صوفیان که دل‌های خالصی دارند، در کنار دریا و در آستارا جایگاهی برای آرامش و عبادت دارند.

هوش مصنوعی: جمعی از مردم به خاطر تهدید و خشونت تو در حراس و نگرانی به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: هر یک از آن‌ها در تلاش هستند تا به شاه آسیب برسانند، اما نمی‌دانند که چگونه بر انسان بی‌گناهی که در تلاش است، تأثیر بگذارند.

هوش مصنوعی: ناگهان فرصتی برایشان پیش آمد و شاه بی‌خبر از دنیا به دست آنها کشته شد.

هوش مصنوعی: بسیاری از جوانان شاه در خواب غفلت بودند و از دشمن بدگمان غافل بودند.

هوش مصنوعی: خسرو مسکین به آرزوهای خود نرسیده و با گور در یک راستا قرار گرفته است و از خواسته‌های خود دور مانده است.

هوش مصنوعی: او تلاش کرد تا به گیلان برود، ولی در نهایت مرگ او را غافلگیر کرد و به دامش انداخت.

هوش مصنوعی: شاه به دست دشمنان کشته شد و از هدف و آرزوهای خود کنار گذاشته شد.

هوش مصنوعی: در تلاش بودی که به شاه دردمند و بی‌پناه کمکی کنی، تا شاید وضع بهتری پیدا کند.

هوش مصنوعی: در لاهجان، ناگهان و به یکباره، شاه جان را به خطر انداختند و دشمنان او را گرفتار کردند.

هوش مصنوعی: ای کسی که در آرزوها و خیال‌ها گرفتار شده‌ای، تا کی می‌خواهی به این وضع ادامه دهی؟ بر خیز و بر اسب طلب و آرزو سوار شو و از این وضعیت رهایی پیدا کن.

هوش مصنوعی: از زهد و پرهیزکاری روح خود را تقویت کن و بر نفس خود هجوم ببر و بر آن پیروز شو.

هوش مصنوعی: از خودخواهی و نفس اماره فاصله بگیر، ای بزرگ مرد، سرپرست جان را.

هوش مصنوعی: بی‌خبر از اوضاع و وضعیت خودت هستی و در عین حال، دشمن در حال انتظار است. حالا به وضعیت شاه آستارا دقت کن.

هوش مصنوعی: در حالتی که در عالم خویشتن غرق در سرمستی هستی، افسوس! نشانه‌های درد و رنج بر گردنت سنگینی می‌کند.

هوش مصنوعی: نفس بد، که دشمن جان است، در غفلت به سر می‌برد و حتی در لباس تو به دنبال اوست.

هوش مصنوعی: در نهایت، ای بیچاره و سردرگم، چرا بر این دیوار بی‌جان سلطنت می‌کنی؟

هوش مصنوعی: اگر بر دشمن پیروز شوی، نشان از مردانگی توست؛ اما اگر مغلوب شوی، پس از آن مردان واقعی نخواهی بود.

هوش مصنوعی: تا کی باید بار شدید اندوه و غم را بر دل و جان خود تحمل کنم؟ و دشمنم تا کی می‌تواند بر قدرت و توانایی خود ادامه دهد؟

هوش مصنوعی: از قدرت نفس و احساسات خود فاصله بگیر تا بر روح و جانت تسلط پیدا نکند.

هوش مصنوعی: قدرت او در خوردن، طمع، غرور و کینه است، همراه با ویژگی‌هایی که قبلاً ذکر شد.

هوش مصنوعی: اگر این ویژگی‌های ناپسند ناشی از نفس خودت است، می‌توانی آنها را اصلاح کنی و به طور منطقی به خودت تذکر بدهی.

هوش مصنوعی: وقتی که ویژگی‌های ناپسند از او جدا شود، از لطف و فضل خداوند آرامش پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: شکوفا شدن در بهشت وصال، حتمی است، برای کسی که شایستهٔ درک رازهای پروردگار جهانیان باشد.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده است که فردی با ویژگی‌های کمال و فضیلت توصیف می‌شود که از نور و جلال الهی بهره‌مند است.

هوش مصنوعی: زمانی که عبور از زمین و دریا ممکن شود، از جانب حق، سخن و پیامی قیمتی و ارجمند به ما می‌رسد.

هوش مصنوعی: خودت را بشناس و در کارهایی که می‌کنی جدی باش. در جستجوی هدف‌هایت مثل پرگار، که همواره در حال چرخش و دقت است، حرکت کن.

هوش مصنوعی: تا کی در غفلت و خواب خواهی ماند؟ مدتی بیدار شو و به دنبال دوستان و یارانت باش.

هوش مصنوعی: بلند شو و از درد و اندوه دست بردار، تا اینکه بتوانی دور از آن معشوق پاک زندگی کنی.

هوش مصنوعی: اگر کسی از چنین محبتی دوری کند، مانند این است که انسان نابینایی به دنیا آمده و بار دیگر نابینا خواهد مرد.

هوش مصنوعی: منبع شادی جهان، درد اوست و در واقع، سرنوشت جاودان او به زردی چهره‌اش بسته است.

هوش مصنوعی: درد او کلید ورود به قلب‌هاست؛ هر کسی که داغ این درد را دارد، به محبت او روی می‌آورد.

هوش مصنوعی: عشق او برای کسانی که به ستاره‌های خوب متولد شده‌اند، درد و رنجی است. اما این رنج، همانند کیمیا برای جان انسان ارزشمند و گرانبهاست.

هوش مصنوعی: هر کسی که به درد عشق و شوق دچار شده، درمان و آرامش او در همان درد است. یعنی کسی که عشق را می‌خواهد، از همان درد و رنج عشق لذت می‌برد و درمانش در پذیرش آن است.

هوش مصنوعی: چرا در غفلت از دوری محبوب هستی؟ غفلت تو باعث رشادت و غیرت من می‌شود.