هوش مصنوعی: وقتی که نظر او به ذات بی‌نهایت و قدیم خود دوخته شده بود، همیشه در صفات و ویژگی‌های خودش ساکن و پایدار بود.

هوش مصنوعی: عشق از جایی نمایان می‌شود که انسان به دنبال درک حقیقت‌ها باشد.

هوش مصنوعی: شخص همیشه به اعمال خود نگاه می‌کند و با بصیرتی که دارد، خوب و بد را از هم تشخیص می‌دهد.

هوش مصنوعی: خرد و فهم بالا از این دیدگاه آشکار می‌شود، هر کس که از اهل نظر باشد، این موضوع را درک خواهد کرد.

هوش مصنوعی: این نگاه را به عنوان شناخت و معرفت دانسته‌اند و همچنین نام آن را محبت و دوستی می‌خوانند. در نهایت، با یکدیگر به صلح و صفا دست می‌یابند.

هوش مصنوعی: نور روح تو جهان را به تحول و دگرگونی کشاند و از دیدگاه تو، درهای موفقیت و پیروزی برای دنیا گشوده شد.

هوش مصنوعی: آفتاب عشق مانند نوری که بر روی آینه روح می‌تابد، درخشندگی و روشنی پیدا کرده و به وسیلهٔ موفقیت‌ها و پیروزی‌ها ایجاد شده است.

هوش مصنوعی: دل مانند یک ماهی در وجود انسان زنده و پر جنب و جوش است و این تنها به خاطر علم و دانایی از عرفان است. اگر فردی از این حالت آگاهی داشته باشد، می‌تواند آن را ببیند.

هوش مصنوعی: عکس آن‌ها، که درباره‌شان صحبت کردم، هر یک بر دل تجلی واضحی از عشق و محبت دارند.

هوش مصنوعی: پس از این، این ظهورها به دست خداوند بر نفس آرامش خواهد بخشید.

هوش مصنوعی: اگر ذره‌ای از درد و رنج عرفان در وجودت باشد، این سخنان برای تو دلنشین‌تر از جانت خواهند بود.

هوش مصنوعی: اگر به اطراف خود نگاه کنی، می‌بینی که از این ماجرا تنها عده‌ی کمی آگاه هستند یا اصلاً خبر ندارند.

هوش مصنوعی: در آن زمان که این داستان را به یاد می‌آورم، در دلم موجی از روشنی و نور جریان داشت.

هوش مصنوعی: گوهر عمان در دست این کلام، بیانگر آن است که این سخن از قدرت و شجاعت مردان سرچشمه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: داستان از شوق و انگیزه دل پیدا می‌شود و هیچ‌کسی نمی‌تواند به آن دست یابد مگر با همان شوق و انگیزه دل.

هوش مصنوعی: تا زمانی که نگویی میک (نیکی) نمی‌تواند خود را ثابت کند، من پاسخ این سخن را از قبل آماده کرده‌ام.

هوش مصنوعی: قاسم بیچاره از سر تا پای خود، به خاطر بی‌وجودی تو از هستی به نیستی تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: وجود او به قدری ناچیز است که نمی‌تواند درک کند و درباره ذات عقل و روح صحبت کند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که وجود من در واقع به وجود او وابسته است، و از آنجا که من نمی‌توانم وجود خود را به تنهایی اثبات کنم، در حقیقت اثبات وجود من به وجود او وابسته است.

هوش مصنوعی: من چه کسی هستم؟ یک آدم گم‌گشته و بیچاره در بیابان نابودی که سرگردانم.

هوش مصنوعی: نی، بنده‌ای خوشبخت و ارزشمند است که از دست خود، پا در گلی دارد.

هوش مصنوعی: من نه به علم و معرفت آگاهی دارم، نه در راهی قدم گذاشته‌ام و نه در مسیری قرار دارم.

هوش مصنوعی: نه من عقل پرور هستم، نه نادان، نه دانا و نه بی‌خبر. نه از بهشت بهره‌ام و نه از جهنم.

هوش مصنوعی: من همیشه در خراباتی هستم که مانند نی می‌نوازد. نه اینکه مانند صوفی‌های نادان باشم، نه اینکه بخواهم خود را در جمع مردم عادی نشان دهم.

هوش مصنوعی: در غیاب و خاموشی، ما را بدون خبر رها کن. فقط نام او را بگير و از یاد ما ببر.