هوش مصنوعی: عارفی با مردی بخیل صحبت می‌کرد و گفت: ای بی‌رحم، دستت را از دیگران کوتاه کرده‌ای که این‌گونه خوار و ذلیل شده‌ای.

هوش مصنوعی: بی‌انصافی و ترس از عشق مانند زنان بی‌عواطف است و این باعث می‌شود که همیشه از ارتباط با خدا محروم بمانی.

هوش مصنوعی: وصل او، فدای جان کردن است. ای بیمار، دور از این نعمت، مرد بخیل و تنگ‌نظر است.

هوش مصنوعی: اگر نمی‌توانی به کسی کمک کنی و نانی به او بدهی، چرا باید بر سر او راه بروی و خود را بزرگ‌تر از او نشان دهی، مانند مردان واقعی؟

هوش مصنوعی: ای دل، به دنبال حقیقت و معنای عمیق زندگی باش، چرا که هیچ چیزی از خوبی‌ها و برکات به دست نخواهی آورد مگر اینکه از دارایی‌های خود ببخشی.

هوش مصنوعی: روزی از طمع و بخیل بودن تو هیچ چیزی به دست نخواهد آمد، پس چرا به این اندازه در بخل ورزیدن تمام انرژی‌ات را صرف می‌کنی؟