نظام قاری » دیوان البسه » رباعیات » شمارهٔ ۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گفتم که عمامه جز مجازی نبود</p></div>
<div class="m2"><p>و او را چو کلاه سرفرازی نبود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آشفته برک گفت بر وقصه مخوان</p></div>
<div class="m2"><p>(بیهوده سخن بدین درازی نبود)</p></div></div>

دیوان البسه مولانا محمود نظام قاری از روی چاپ میرزا حبیب اصفهانی به اهتمام محمد مشیری » تصویر 137

فانوس خیال » تصویر 13566 - نظام قاری » دیوان البسه » رباعیات » شمارهٔ ۳

شمارهٔ ۴

گفتم که عمامه جز مجازی نبود
و او را چو کلاه سرفرازی نبود
آشفته برک گفت بر وقصه مخوان
بیهوده سخن بدین درازی نبود

هوش مصنوعی: شاعر می‌گوید که عمامه تنها یک نماد است و در حقیقت ارزش واقعی آن به اندازه یک کلاه نیست. او به فردی که در حال تلاوت داستانی طولانی است، می‌گوید که این حرف‌ها بی‌فایده و بیهوده است.

شمارهٔ ۲

شمارهٔ ۳

هوش مصنوعی: گفتم که عمامه نماد واقعیتی نیست و او را همچون کلاه، افتخار و منزلتی نداشت.

گفتم که عمامه جز مجازی نبود

و او را چو کلاه سرفرازی نبود

هوش مصنوعی: نگو قصه را برایم بگو، چون حرف زدن درباره‌اش به درازا نمی‌ارزد و فقط گیج کننده است.

آشفته برک گفت بر وقصه مخوان

(بیهوده سخن بدین درازی نبود)

شمارهٔ ۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده