نظام قاری » دیوان البسه » رباعیات » شمارهٔ ۱۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هر کس که جواب گوید اینطرز سخن</p></div>
<div class="m2"><p>(شاگرد منست و خرقه دارد از من)</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>در البسه هر کس که کند انکارم</p></div>
<div class="m2"><p>(یارب که مباد روزیش هیچ کفن)</p></div></div>

دیوان البسه مولانا محمود نظام قاری از روی چاپ میرزا حبیب اصفهانی به اهتمام محمد مشیری » تصویر 139

شمارهٔ ۱۶

هر کس که جواب گوید اینطرز سخن
شاگرد منست و خرقه دارد از من
در البسه هر کس که کند انکارم
یارب که مباد روزیش هیچ کفن

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان می‌کند که هر کسی که به او پاسخ بدهد، شاگرد اوست و تحت تأثیر او قرار دارد. همچنین، او به کسانی که در لباس‌ها یا ظاهر خود به او و سخنانش انتقاد کنند، دعا می‌کند که روزی بی‌روزیش و پوچ نمانند. به طور کلی، این ابیات به اهمیت پیروی از راه و سخنان استاد اشاره دارد.

شمارهٔ ۱۴

شمارهٔ ۱۵

هوش مصنوعی: هر کسی که به این شیوه صحبت کند، شاگرد من است و از من درس آموخته.

هر کس که جواب گوید اینطرز سخن

(شاگرد منست و خرقه دارد از من)

هوش مصنوعی: اگر کسی در لباس خود به من بی‌احترامی کند (ای کاش روزی نداشته باشد که مجبور به استفاده از کفن باشد).

در البسه هر کس که کند انکارم

(یارب که مباد روزیش هیچ کفن)

شمارهٔ ۱۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده