هوش مصنوعی: کلاهی که دو گوش دارد، در جایی نشسته است و خموش و ساکت مانده.

هوش مصنوعی: از زیبایی‌های او، داستانی شنید، که تمام سخنان را از آن زیبایی برداشت کرد.

هوش مصنوعی: کسی که در موقعیت و مقام خود قرار گرفته، باید توجه کند که می‌خواهند سلطنت را به او واگذار کنند.

هوش مصنوعی: باران به آرامی شروع به باریدن کرد و همچون گرد و غبار به هر سو پاشید و این خبر را در فضا پخش کرد.

هوش مصنوعی: وقتی وضعیت و حال من به روشنی مشخص شد، غم و اندوهی که داشتم جلوه‌گر شد و چهره‌ام را سرخ و گلگون کرد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که گاهی اوقات یک شخصیت یا یک موقعیت به گونه‌ای برخورد می‌کند که با یک حرکت یا عمل، دو نتیجه یا تأثیر را به همراه دارد. به عبارت دیگر، از یک چیز ممکن است دو نتیجه متفاوت و یا دو حالت پیدا شود. ایجاد این تضاد یا جالب توجهی در یک عمل، نوعی اشاره به پیچیدگی‌های زندگی و وضعیت‌های انسانی دارد.

هوش مصنوعی: هزاران تار و پود جامه صوفی در بالا بود و قد او آن‌چنان بلند بود که به وسعت زیاد شباهت داشت.

هوش مصنوعی: من به کسی که این بند را به آنجا کشید، دچار نخواهم شد؛ چرا که من آن شخص نیستم.

هوش مصنوعی: من پارچه نمدی را روی تخته‌ای می‌کشم و در حالی که از او دور می‌شوم، دلم می‌سوزد.

هوش مصنوعی: بوی آتش را از رنگ قرمز استشمام می‌کنم و مانند پنبه، به هم می‌زنم.

هوش مصنوعی: آدمی که به نا‌شناسی می‌گوید برای هر کس پلاس (لباس) و برای ما هم پلاس دارد، در واقع به حالت کنایه‌ای اشاره می‌کند که در مورد برخورد با دیگران دقت و توجه کافی ندارد و به سادگی از کنار مسائل می‌گذرد.

هوش مصنوعی: به سن پیری که می‌رسی، به دقت نگاه کن که چگونه دیگران در سختی‌ها و مشکلات زندگی قرار دارند، همانطور که خودت هم در روزهای دشوار با مشکلات روبرو بودی.