هوش مصنوعی: تمام سخنان او پر از معانی پنهانی است که خواندن آن‌ها به دقت نیاز دارد.

هوش مصنوعی: بسیاری از گروه‌ها و دسته‌ها پاسخ او را فرستاده بودند و او با دقت به همه آنها توجه کرده بود.

هوش مصنوعی: شاه صوفی (مذهبی) تعجب کرده بود از اینکه چگونه به خاطر رسالت و وظیفه‌اش، یقه‌اش را به دندانش دوخته است. در اینجا نشان‌دهنده‌ی فشاری است که به خاطر مسئولیتش متحمل شده و شاید به نوعی تعهد و سختی‌های ناشی از آن را می‌رساند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که فردی با ناز و دلربایی خاص خود، به گونه‌ای رفتار می‌کند که توجه دیگران را جلب کند و در عین حال به نوعی از آن زیبایی فخر می‌فروشد. او از جلوه‌های ظاهری خود استفاده می‌کند تا تأثیری عمیق بر اطرافیان بگذارد و توجه آنها را به خود جلب کند.

هوش مصنوعی: من معتقدم که در اصل، این موضوع اشتباه است و این موجود ناتمام، تمام نقش‌هایی که می‌آفریند، بی‌محتوا و نادرست است و اصل و نژاد آن نیز حرام و ناپسند شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: او دستور داد که گرد و غبار را از سر بند بردارند و پس از آن نیز به خاطر گرد و غباری که بر زمین آمده بود، او را کتک زدند.

هوش مصنوعی: از جدایی تو، بدتر از آن، تیغی می‌سازم و از کمر دکمه‌ام، چماق بلندی به دست می‌آورم.

هوش مصنوعی: به پارچه شلوار گفتند که این ببر به تو بگوید که اینجا تاج و کمربند است.

هوش مصنوعی: سکه‌ای که نشانه تو بود، حتی دشنام هم داد. این موضوع خوشایند بود و به سرعت در جمع خوشحال شدم.

هوش مصنوعی: در این زمان که جنگ و درگیری وجود دارد، تو کجا می‌خواهی نبرد را به انجام برسانی؟

هوش مصنوعی: اگر بالش تو را از پنبه پر کنم و در دهان بستر بگذارم، او از این که بدنش را نازک و درمانده ببیند، غمگین می‌شود.

هوش مصنوعی: به اندازه‌ای که او پاسخگو باشد، هر چیزی را که او قطع کند، دیگر هیچ چیز باقی نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: زمانی که او از سوزن کنار رفت، جز جنگ و دعوا چیزی نمی‌دید.

هوش مصنوعی: یاران خوش‌سخن به من گفتند که همیشه به یاد من باش و در تنهایی‌ام همراهم باشند، که این باعث خوشحالی و آرامش من است.

هوش مصنوعی: من از تمام سختی‌ها و دردهایی که در این دنیا می‌کشم، به خاطر عشق به دوست و رابطه‌ام با او است.

هوش مصنوعی: با سلاحی که در دست دارم، خاکش را زیر پا می‌گذارم تا بیدارش کنم و او همچون غباری خرد و پراکنده شود.

هوش مصنوعی: آن کسی که دلم را به حال خود رها کرده و تنهایم گذاشته، با زندگی‌ام مانند پنبه‌ای در زیر نمدی طلایی رفتار می‌کند. آیا یاری هست که به من کمک کند؟

هوش مصنوعی: شلوار گران‌قیمت و زیبا با پارچه کتان به پاچه‌ات اشاره کرد و گفت که در پاچه خود چیزی پنهان داری.

هوش مصنوعی: شاهد بلندمرتبه به او گفت: "به نظر می‌رسد که تو در حالتی خاص قرار داری، انگار که این دست ماست که تو را به اینجا میرساند."

هوش مصنوعی: نمی‌شود که به عیب دیگران اشاره کنی در حالی که خودت هم مشکلاتی داری. بهتر است به جای عیب‌جویی از دیگران، به خودت و مشکلات خودت توجه کنی.