نظام قاری » دیوان البسه » قطعات » شمارهٔ ۱۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شنیده‌ام که به دستار گیوه می‌گفت</p></div>
<div class="m2"><p>(تو آفتاب بلندی و من چنین پستم)</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>به جامه متکلف برهنه هم گفت</p></div>
<div class="m2"><p>(به دامنت ز فقیری نمی‌رسد دستم)</p></div></div>

دیوان البسه مولانا محمود نظام قاری از روی چاپ میرزا حبیب اصفهانی به اهتمام محمد مشیری » تصویر 134

فانوس خیال » تصویر 13563 - نظام قاری » دیوان البسه » قطعات » شمارهٔ ۱۸

شمارهٔ ۱۹

شنیده ام که به دستار گیوه می گفت
تو آفتاب بلندی و من چنین پستم
به جامه متکلف برهنه هم گفت
به دامنت ز فقیری نمی رسد دستم

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به تفاوت‌های طبقاتی و اجتماعی اشاره می‌کند. او به گیوه (پوشش ساده) می‌گوید که تو بلندآسمانی و من در پایین‌تر از تو هستم. همچنین به جامه‌ای که ممکن است خوش‌رنگ و زیبا باشد اشاره می‌کند و می‌گوید که نمی‌تواند به دامن کسی که از نظر مالی فقیر است، برسد. این بیان به نوعی نقدی به تظاهر و وضعیت‌های اجتماعی دارد.

شمارهٔ ۱۷

شمارهٔ ۱۸

جلال عضد » دیوان اشعار » غزلیّات » شمارهٔ  ۱۷۵

هوش مصنوعی: شنیدم که گیوه به دستار می‌گفت: تو مانند آفتاب بلندی و من در مقایسه با تو بسیار پایین و حقیر هستم.

شنیده‌ام که به دستار گیوه می‌گفت

(تو آفتاب بلندی و من چنین پستم)

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که شخصی در لباس مجلسی و متکلف خود به دیگران می‌گوید که به خاطر فقر و نداشتن وضعیت مالی مناسب، نمی‌تواند به او کمک کند یا به او نزدیک شود. در واقع، او به نوعی به نقص مالی و اجتماعی خود اشاره می‌کند و می‌گوید که دستش به کمک به دیگران نمی‌رسد.

به جامه متکلف برهنه هم گفت

(به دامنت ز فقیری نمی‌رسد دستم)

شمارهٔ ۱۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده