هوش مصنوعی: چشم‌های زیبایت هر لحظه دل عاشق را می‌رباید و زلف‌های مشکی‌ات عشاق را به شگفتی و نابسامانی می‌اندازد.

هوش مصنوعی: هر لحظه از نرمی و لطافت، پارچه اطلس دلخواه را در آغوش می‌کشد و صوفی با نرمش خود، دل عاشقان را در این دنیا تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: از گریبان کسی که بوی خوش عطر و خوشبویی را به زبان می‌آورد، بویی به مشام می‌رسد که فضا را عطرآگین می‌کند.

هوش مصنوعی: با وجود بازوی قوی و قدرت دفاعی‌ام، هرگز دست هر زن زیبا و خوش‌دامن را نمی‌گیرم.

هوش مصنوعی: عاشق آن گوینده‌ای هستم که برای نمایش خود، چراغی را از بالای طاق آویزان کرد. روشن است که این چراغ، نماد زیبایی و روشنی هر طاقی است.

هوش مصنوعی: کف بر او صابون می‌زنند تا لباسش سفید شود. بیا و در دنیا به نشانه‌ها و نشانه‌های روشن نگاه کن.

هوش مصنوعی: هرچند که ما لباس‌های زیبا و ظاهری دل‌فریب داشته باشیم، در نهایت این شخصیت و رفتار ماست که تعیین‌کننده ارزش ماست.

هوش مصنوعی: ساقی، لباس رهبانی را به من بنما، زیرا که یمن و سرزمین‌های دیگر نمی‌توانند به اندازه این زردک و ریشه‌ای که از عشق می‌آید، ارزشمند باشند.