هوش مصنوعی: عطر و زیبایی سنبل (گل) او، با نسیم صبحگاهی، هر بار که مویش را تکان می‌دهد، مرا به شدت داغ و آتشین می‌کند.

هوش مصنوعی: زنان کاربلد و هنرمند با مهارت خود، نقش‌های زیبا و خاصی بر روی پارچه‌هایی از جنس زرافشان می‌زنند که این کار به یاد من خوش می‌آید و خاطرات خوبی را در ذهنم زنده می‌کند.

هوش مصنوعی: کسی که به ظرافت‌های علم مشغول است، در تلاش است که در کار خود به نتیجه‌ای خوب برسد و با دقت و تمرکز، قدم به قدم پیش می‌رود. این فرد مانند کسی است که با دقت بر روی ظرفی نازک کار می‌کند و می‌خواهد آن را به بهترین شکل ممکن در آتش بپزد.

هوش مصنوعی: اگر کسی به تنگ‌چشمی عادت کرده باشد، مانند زره‌ای است که او را محافظت می‌کند. اگر به او ضربه‌ای هم بزنی، نباید از او انتظار داشته باشی که عکس‌العملی نشان دهد؛ زیرا او به دفاع و واکنش‌های خود عادت کرده است.

هوش مصنوعی: قدیمی‌ها همیشه با لباس‌های تازه و مناسب به استقبال زمانه می‌روند و از زیبایی‌های زندگی لذت می‌برند.

هوش مصنوعی: آفرین بر هنرمند خیاطی که با سوزن خود، پارچه‌ای ساده را به زیبایی و شکوه زیور می‌آراید.

هوش مصنوعی: همواره در جستجوی معنی هنری و زیبا هستم و هر瞬ه که سخن می‌گویم، ذهنم در خیال نوشیدن شراب پرشور و شاداب غوطه‌ور می‌شود.

هوش مصنوعی: برد و میلک خاص و میخک قیف و قطنی به معنای مجموعه‌ای از چیزهای خاص و خوشبو است. با این حال، موضوع اصلی در اینجا دعوت به بازگشت و برقراری ارتباط است. شعر اشاره می‌کند که شخصی با توانایی‌های ویژه‌ای به کار خواندن مشغول است و تذکری می‌دهد که شاید به تحلیل و بررسی متن نیاز داریم. این دعوت به اعتماد و توجه به مخاطب می‌باشد.