هوش مصنوعی: ای زاهد پاکدامن، به عیب‌جویی رندان نپرداز، زیرا که خطاهای دیگران بر تو نوشته نخواهد شد.

هوش مصنوعی: ای اطلسِ باصفا، به عیب‌های پنبه‌ای اشاره نکن، زیرا تار و پود تو را هم از دست می‌دهند.

هوش مصنوعی: اگر تو از نسل نیکوئی داری و او از نسلی دیگر، در نهایت هر کس نتیجه کار خود را برداشت می‌کند.

هوش مصنوعی: من به زیبایی تو علاقه‌مند نیستم، چون وقتی تو عریان شدی، من هم بهشت ابدی‌ام را از دست دادم.

هوش مصنوعی: در آرزوی ساختن بنایی از خشت‌های طلا هستم، در زمانی که سرنوشت من از خاک و خشت‌های معمولی ساخته می‌شود.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که در ظاهر ممکن است همه چیز ساده به نظر برسد، اما واقعیت عمیق‌تری در پس‌زمینه وجود دارد که نمی‌توان به راحتی تشخیص داد. زیبایی و زشتی واقعی از دید ما پنهان است و ممکن است درکی از آن نداشته باشیم.

هوش مصنوعی: وقتی که قاری در قبرش قرار می‌گیرد و لباس صوفی بر تن دارد، از تابوتش به سمت بهشت برده می‌شود.