گنجور

شمارهٔ ۲۰ - مولانا جلال الدین رومی

از بامداد روی تو دیدن حیات ماست
امروز باز روی تو دیدن چه دلرباست
در جواب او
از بامداد پیرهن نوحیوه ماست
امروز باز خشخش مخفی چه دلرباست
امروز روز خرمی و عید پوششست
امروز هر لباس که در برکنی رواست
پیش کسی که کرد مرا عیب پوستین
سرمای صبح دید و زمن عذرها بخواست
زرینهای گفته سر دستیم بشعر
چون نیک بنگری همه انگشترین ماست
آن روی باشدم که بود رویش آستر
آن روی از که جویم و این آستر کجاست
قاری بمهر رخت چو ذرات بخیها
یا چون نجوم ثابت و سیاره سماست

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

از بامداد روی تو دیدن حیات ماست
امروز باز روی تو دیدن چه دلرباست
هوش مصنوعی: از صبح، دیدن چهره تو برای ما زندگی بخش است. امروز دوباره که چهره تو را می‌بینیم، چه حس خوشایندی دارد.
از بامداد پیرهن نوحیوه ماست
امروز باز خشخش مخفی چه دلرباست
هوش مصنوعی: امروز صبح، لباس نو و تازه‌ای به تن کرده‌ایم و صدای دلربای رازآلودی که پنهان است، دوباره به گوش می‌رسد.
امروز روز خرمی و عید پوششست
امروز هر لباس که در برکنی رواست
هوش مصنوعی: امروز روز شادی و جشن است و هر نوع لباسی که بپوشی، مناسب و پذیرفته شده است.
پیش کسی که کرد مرا عیب پوستین
سرمای صبح دید و زمن عذرها بخواست
هوش مصنوعی: به پیش کسی که مرا به خاطر عیب‌هام مورد قضاوت قرار داد، سرمای صبح را احساس کردم و از من خواست که برای رفتارم عذرخواهی کنم.
زرینهای گفته سر دستیم بشعر
چون نیک بنگری همه انگشترین ماست
هوش مصنوعی: ما در یک دنیای زیبا و ارزشمند زندگی می‌کنیم و اگر به دقت به آنچه می‌گوییم توجه کنیم، متوجه می‌شویم که هر کدام از ما در حقیقت گویی انگشتر و جواهری در این شعر و زندگی هستیم.
آن روی باشدم که بود رویش آستر
آن روی از که جویم و این آستر کجاست
هوش مصنوعی: من به دنبال زیبایی و چهره‌ای هستم که درخشش و جذابیت خاصی دارد، اما می‌خواهم بدانم که این زیبایی واقعی کجاست و آن چیزی که از آن بر می‌خیزد، چه جایی دارد.
قاری بمهر رخت چو ذرات بخیها
یا چون نجوم ثابت و سیاره سماست
هوش مصنوعی: صوت زیبا و دلنشین تو مانند ذرات ریز در آسمان یا ستاره‌ها و سیارات در فضاست.