هوش مصنوعی: یکی از سربازان لشکر موئینه، با تیغی تیز در دست و کلاهی بر سر، خود را آماده نبرد کرده است.

هوش مصنوعی: در این بیت، اشاره به جنگ یا رویارویی است که بین نیروهای نظامی وجود دارد. فردی شجاع از قبیله‌ای به نام قرمی به میدان آمده و از بستر زمین یا مقر خود برای مبارزه آماده شده است. او به دنبال پیروزی و اثبات توانایی‌های خود در نبرد است.

هوش مصنوعی: از جلو پیشانی او یکی ناچیز باید بزند که او را به زمین بیندازد، مانند میزر (افراد چندش‌آور یا بی‌مایه).

هوش مصنوعی: سگ ز گوشه میدان ناگهان پدیدار شد و با دندان و چکش خود از رفتارهای حیوانات نر و ماده نشانه‌گیری کرد.

هوش مصنوعی: گرزی بر پارچه نازکی زده شد که گونه‌ی زیبا از ترس رنگش پریده و زرد شده است.

هوش مصنوعی: از آن دام به خود گرفتم و تاکنون به خودم در حال کشیدنم. مشابه این دام بر دیگران نیز افتاده و بر آن‌ها نیز دشواری‌ها وارد شده است.

هوش مصنوعی: ز تیر چوبی که از لبه‌ی پارچه برخورد کرد، به قدری محکم ضربه‌ای زد که گرد و غبار از بدنش بلند شد.

هوش مصنوعی: ای دل، شجاعتی را از خود نشان بده و از آستین خود بیرون بیاور، چرا که اگر به خود نیایی، ممکن است به دردی دچار شوی که هیچگاه احوالت خوب نخواهد شد.

هوش مصنوعی: از لبه‌های پیراهن سیاه، نگرانی به دریا می‌افتد مانند تگرگ و باران.