غالب دهلوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>او راست اگر هزار چیزم بخشند</p></div>
<div class="m2"><p>او راست اگر بهشت نیزم بخشند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بر دوست فدا کنم به صد گونه نشاط</p></div>
<div class="m2"><p>جانی که به روز رستخیزم بخشند</p></div></div>

شمارهٔ ۴۹

او راست اگر هزار چیزم بخشند
او راست اگر بهشت نیزم بخشند
بر دوست فدا کنم به صد گونه نشاط
جانی که به روز رستخیزم بخشند

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر بیان می‌کند که حتی اگر هزاران چیز و بهشت را نیز به او بدهند، باز هم این را فدای عشق و دوستی‌اش می‌کند. او با نشاط و شادی تمام، جان خود را که در روز قیامت به او داده خواهد شد، فدای دوستش می‌کند. به نوعی، عشق و دوستی برای او از همه چیز باارزش‌تر است.

شمارهٔ ۴۷

شمارهٔ ۴۸

هوش مصنوعی: اگر هزاران چیز به من بدهند یا حتی بهشت را هم به من بدهند، باز هم او (یعنی آن شخص مهم و مورد نظر) راست و درست است.

او راست اگر هزار چیزم بخشند

او راست اگر بهشت نیزم بخشند

هوش مصنوعی: من جانم را در راه دوستی با خوشی‌های بسیار فدای او می‌کنم، چنانکه در روز قیامت مرا نعمت دهند.

بر دوست فدا کنم به صد گونه نشاط

جانی که به روز رستخیزم بخشند

شمارهٔ ۴۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده