گنجور

شمارهٔ ۴۱

غالب غم روزگار و بارش نکشد
وز حور بهشت انتظارش نکشد
دارد تن و تن ز درد زارش نکند
دارد دل و دل به هیچ کارش نکشد

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

غالب غم روزگار و بارش نکشد
وز حور بهشت انتظارش نکشد
هوش مصنوعی: اگر غم و مشکلات زندگی زیاد شود، حتی امید به بهشت هم تاثیر چندانی نخواهد داشت و نمی‌تواند انسان را تحمل‌کننده و شکیبا سازد.
دارد تن و تن ز درد زارش نکند
دارد دل و دل به هیچ کارش نکشد
هوش مصنوعی: این بیت نشان می‌دهد که شخصی که از درد رنج می‌برد، حتی اگر بدنش زخم و ناراحت باشد، به دلیل درد و مشکلات عاطفی، هیچ تلاشی نمی‌کند. دلش هم به هر چیزی بی‌توجه و بی‌میل است و به هیچ کاری مشغول نمی‌شود.