غالب دهلوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گیرم که ز دهر رسم غم برخیزد</p></div>
<div class="m2"><p>غمهای گذشته چون به هم برخیزد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مشکل که دهید داد ناکامی ما</p></div>
<div class="m2"><p>هر چند که فرجام ستم برخیزد</p></div></div>

دیوان غالب دهلوی به کوشش دکتر محسن کیانی - غالب دهلوی - تصویر ۵۱۲

شمارهٔ ۳۹

گیرم که ز دهر رسم غم برخیزد
غمهای گذشته چون به هم برخیزد
مشکل که دهید داد ناکامی ما
هر چند که فرجام ستم برخیزد

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به این موضوع می‌پردازد که اگر از زمانه غم و اندوهی برآید، غم‌های گذشته نیز دوباره زنده خواهند شد. او به این نکته اشاره می‌کند که در برابر مشکلات و ناکامی‌ها، ما با چالش‌هایی روبرو خواهیم شد، حتی اگر در نهایت ستم و ظلمی که بر ما رفته، مورد توجه قرار گیرد. به طور کلی، ابیات احساس ناامیدی و مقاومت در برابر سختی‌ها را منتقل می‌کند.

شمارهٔ ۳۷

شمارهٔ ۳۸

هوش مصنوعی: اگرچه ممکن است غم‌های زندگی از بین برود، اما یاد غم‌های گذشته همچنان با هم در ذهن می‌آید و احساسات را زنده می‌کند.

گیرم که ز دهر رسم غم برخیزد

غمهای گذشته چون به هم برخیزد

هوش مصنوعی: زمانی که مشکلاتی پیش می‌آید و ما با ناکامی روبرو می‌شویم، هرچند که در نهایت ظلم به پایان برسد، این سختی‌ها هنوز هم برای ما دشوار است.

مشکل که دهید داد ناکامی ما

هر چند که فرجام ستم برخیزد

شمارهٔ ۳۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده