غالب دهلوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>غالب غم روزگار ناکامم کشت</p></div>
<div class="m2"><p>از تنگی دل به حلقه دامم کشت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هم غیرت سربزرگی خاصم سوخت</p></div>
<div class="m2"><p>هم رشک نشاطمندی عامم کشت</p></div></div>

شمارهٔ ۳۱

غالب غم روزگار ناکامم کشت
از تنگی دل به حلقه دامم کشت
هم غیرت سربزرگی خاصم سوخت
هم رشک نشاطمندی عامم کشت

هوش مصنوعی: غالب از غم و ناکامی روزگار رنج می‌برد و این درد دلش را به تنگی می‌کشاند. او احساس می‌کند که این غم، او را در دام خود گرفتار کرده است. همچنین، حسادت و رشک به دیگران، شادی‌اش را نیز از بین برده است.

شمارهٔ ۲۹

شمارهٔ ۳۰

هوش مصنوعی: غم و اندوه روزگار ناتوانم کرده و از شدت ناراحتی، احساس خفگی و اسارت می‌کنم.

غالب غم روزگار ناکامم کشت

از تنگی دل به حلقه دامم کشت

هوش مصنوعی: غرور و غیرت من باعث از بین رفتن احساسات شدیدم شد و هم جذابیت و شادابیم را تحت تأثیر قرار داد.

هم غیرت سربزرگی خاصم سوخت

هم رشک نشاطمندی عامم کشت

شمارهٔ ۳۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده