غالب دهلوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>در خورد تبر بود درختی که مراست</p></div>
<div class="m2"><p>خاییده آتش ست رختی که مراست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بی آن که تو بدنام شوی می کشدم</p></div>
<div class="m2"><p>ناسازتر از خوی تو بختی که مراست</p></div></div>

شمارهٔ ۱۵

در خورد تبر بود درختی که مراست
خاییده آتش ست رختی که مراست
بی آن که تو بدنام شوی می کشدم
ناسازتر از خوی تو بختی که مراست

شمارهٔ ۱۳

شمارهٔ ۱۴

در خورد تبر بود درختی که مراست

خاییده آتش ست رختی که مراست

بی آن که تو بدنام شوی می کشدم

ناسازتر از خوی تو بختی که مراست

شمارهٔ ۱۴

اطلاعات