هوش مصنوعی: در این دنیا هر کسی به نوعی دارای دشواری‌ها و مشکلات است، حتی اگر در ظاهری زیبا و باجود نعمت‌ها به نظر برسد. تمام انسان‌ها در نهایت وابسته به محبت و بخشش دیگران هستند و در واقع همه ما در زندگی نیازمند حمایت و دلگرمی یکدیگر هستیم.

هوش مصنوعی: آب جامی که در گل کوزه جمع شده، از غنای ذهن من می‌چکد و سخنان من تحت تأثیر علم و حکمت قرار دارد.

هوش مصنوعی: امروز از آتش لهراسپ یادآوری می‌کند نمودی که نشان‌دهنده سوزی است که از خاک من ناشی می‌شود و به عظمتی که از تو دارم، مرتبط است.

هوش مصنوعی: از سخنان من، فکر و اندیشه‌ام مانند گلستان خلیل است و از زیبایی‌های تو، مانند آیینه‌ای در کف دست کلیم، نمایش داده می‌شود.

هوش مصنوعی: چشمانت مانند جامی که پر از شراب است، در حال گردش است و خطوط و نقش‌های روی زمین، تابش نور ماه را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: در تلاش برای یافتن فردی مانند تو، کار بیهوده‌ای است و در تلاش برای زاییدن کسی شبیه به من، فقط تفکر بی‌ثمر و ناکام باقی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: شوق و اشتیاق تو باعث حرکت و نشاط اجزای بهار می‌شود، و هیجان و شور من مانند لرزش و نرمی نسیم است.

هوش مصنوعی: در گفتار من به توانمندی مسیحایی‌ام اشاره می‌کنم و از دشمنان نمی‌ترسم. در حالی که به خود مغرورم، از دیگران هراسی ندارم.

هوش مصنوعی: با بی‌پروا ظلم کن، چرا که زیبایی‌ات از رنگ‌های مختلف ساخته شده است. بیهوده دردم را بگویم، زیرا دل من از غم به دو نیم تقسیم شده است.

هوش مصنوعی: سرنوشت من به من آرامش و شادی نمی‌دهد، گویی لبان یار هستند که در بوسه، خیانت و بدعهدی می‌کنند.