هوش مصنوعی: سینه‌ام را باز کردم و دیدم که در اینجا آتش وجود دارد. از این به بعد شاید بگویند که آتش، واقعاً آتش است.

هوش مصنوعی: انتظار کشیدن برای ملاقات ساقی، روحم را می‌سوزاند. نوشیدنی‌ای که در جام آب حیات است، اما در مینا آتش وجود دارد.

هوش مصنوعی: اندوه و گریهٔ تو در عشق ناشی از تأثیر غم و حسرت ماست. در چشمان تو اشک جاری است، اما در دل ما آتش و سوزش وجود دارد.

هوش مصنوعی: تو که می‌گویی زیبایی معشوق دور نیست، بدان که صبر کردن برای دیدن او، سخت و دردناک است و مثل این است که فقط بخشی از حس زیبایی را احساس کنی، در حالی که دل‌تنگی مثل آتش در وجودت شعله‌ور است.

هوش مصنوعی: بی‌پناه بودن در سختی‌ها بهتر از ترس از مشکلات است. در دل دریا می‌توان زلالی را یافت، اما روی دریا آتش می‌سوزاند.

هوش مصنوعی: چهره‌اش را نمایان کرد و بی‌پروا دلمان را سوزاند. در حالی که با دست خود آتش را به جانش می‌ریخت، ما نیز از عشق او شعله‌ور شدیم.

هوش مصنوعی: به همین دلیل، به خاطر شوخی و بازیگوشی که در دل تو داریم، به راحتی می‌گوییم که آنچه از ما آتشین است، از تو سرد و بی‌حرارت به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: من گریه‌ای دارم که عمیق و زیرزمین، در عمق زمین جا دارد و فقط صدای ناله‌ام به اندازه‌ای بلند است که به اوج آسمان می‌رسد و سوزاننده است.

هوش مصنوعی: امروز را با نیکویی بگذران و مواظب باش که به خاطر فکر کردن به فردا، زندگی امروزت را فدای نکن. در دین به ما یاد داده‌اند که نوشیدن شراب امروز می‌تواند خوشی به همراه داشته باشد، اما فردا ممکن است عواقب بدی داشته باشد.

هوش مصنوعی: بدخویان نمی‌توانند رازهای خود را پنهان کنند و بیش از این نمی‌توانند در حجاب بمانند؛ زیرا هر جا که آتش باشد، نشانه‌ای از سوز و ساز وجود دارد.

هوش مصنوعی: به تازگی به این نتیجه رسیده‌ام که در زندگی، بین خوشی و ناخوشی تفاوت زیادی وجود دارد. همانطور که دریا زیبایی‌های فراوانی دارد، اما در عمق آن آتش و خطر نیز موجود است.