هوش مصنوعی: کسی که بدون هیچ پرده‌ای و با دردهای بسیار، خود را نمایان کند، چشمش را می‌سوزاند و کسی که در پوشش و درختی به نظر می‌رسد، گمان می‌کند که پنهان است و او نیز در آتش سوزانیده می‌شود.

هوش مصنوعی: نه شعله‌ای پدید آمده و نه خاکستر باقی مانده، من سوخته‌ام اما نمی‌دانم به چه دلیلی.

هوش مصنوعی: دل از اشک‌ها پر شده و چشمانم به تنهایی می‌سوزند. این رگ ابر، که به معنای غمگینی و پریشانی‌ام است، همچون آتش می‌سوزد.

هوش مصنوعی: به دلیل مشکلاتی که در زندگی‌ام دارم، به نور امید و محبت نیاز دارم، ولی این نور کم‌رنگ شده و سیاهی بر دل‌ام سایه افکنده است.

هوش مصنوعی: سود من از ارزشم بیشتر بود، همانند خار و دشمنی که از پی پشه در چمنزار به من آسیب رساند.

هوش مصنوعی: عاشق بی‌باورم و جهنم برای من ناچیز است. غیرتم از شدت علاقه‌ام به معشوق می‌سوزد و در این آتش، وجودم در حال آتش گرفتن است.

هوش مصنوعی: پایم به خاطر گرمای رفتار دیگر نمی‌سوزد، اما در مسیر، خارهای بیابان باعث سوختن من شده‌اند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که ندانستی، من به خاطر تو در آتش عشق سوزانده شدم؛ خودم از دردی که داشتم، بسیار پشیمانم و قلبم سوخته است.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق، سختی‌ها و مصائب را تحمل کردم تا خسته نشوم، اما در نهایت همان عشق باعث شد که با تیر عشق آسیب ببینم و دلم بشکند.

هوش مصنوعی: دیگر از پایان بی‌ایمانی چه بگویم که نور و زیبایی ایمانم از بین رفته است.