هوش مصنوعی: اگر بعد از ظلم و ستم، کسی به انصاف تمایل پیدا کند، چیز عجیبی نیست. و اگر به خاطر حیا و شرم، کسی رویش را به سوی ما نگرداند، باز هم چیز عجیبی نیست.

هوش مصنوعی: اگه خطر بزرگی وجود نمی‌داشت، او هیچوقت به من که در خاک هستم توجه نمی‌کرد؛ اما اگر از عشق به من بیاید، جای تعجب نیست.

هوش مصنوعی: در اینجا صحبت از این است که وقتی عهد و پیمانی بسته می‌شود، خوب است که انسان به خود جریحه ندهد و بگذارد که کلامش به عمل تبدیل شود. تعجبی نیست که گاهی گفتن چیزی نتیجه‌ای نداشته باشد.

هوش مصنوعی: من به رفتارهای او عادت کرده‌ام و با وجود اینکه رنجش او ممکن است شوق من را بیشتر کند، برایم تعجب‌آور نیست.

هوش مصنوعی: وقتی که می‌نوشم، حسادت می‌کنم به اینکه اگر جام از لب خودش بوسه بگیرد، چه شگفت‌انگیز است.

هوش مصنوعی: مویی در هم و پیراهنی چاک خورده دارد که اگر از سر ناز به خود نگاه نکند، عجیب نیست!

هوش مصنوعی: هر روز به درگاه عشق می‌روم و برای آموزش در برابر رقیب تلاش می‌کنم؛ اگر کسی بخواهد مرا ستایش کند، چه جای تعجب دارد؟

هوش مصنوعی: من با زهره، مطربه‌ای، کاری دارم و اگر لبم به طور طبیعی ناله کند، چه عجیب است؟

هوش مصنوعی: کسی که مانند برق همیشه در حال حرکت است و نمی‌تواند در یک جا آرام بگیرد، اگر دلی پر از غم داشته باشد که مدت‌ها ادامه یابد، چه جای تعجبی دارد؟

هوش مصنوعی: اگر کسی از وجود خود احساس شرم کند و نتواند به محبوبش رو کند، باید تعجبی نکند.