گنجور
غالب دهلویغالب دهلوی

شمارهٔ ۳۵

راز خویت از بدآموز تو می‌جوییم ما
از تو می‌گوییم گر با غیر می‌گوییم ما
حشر مشتاقان همان بر صورت مژگان بود
مر ز خاک خویشتن چون سبزه می‌روییم ما
راز عاشق از شکست رنگ رسوا می‌شود
با وجود سخت‌جانی‌ها تنک‌روییم ما
زین بهار آیین نگاهان بو که بپذیرد یکی
عمرها شد، رخ به خون دیده می‌شوییم ما
آفتاب عالم سرگشتگی‌های خودیم
می‌رسد بوی تو از هر گل که می‌بوییم ما
تا چه‌ها مجموعه لطف بهاران بوده‌ای
تا به زانو، سوده پای ما و می‌پوییم ما
زحمت احباب نتوان داد غالب بیش از این
هرچه می‌گوییم بهر خویش می‌گوییم ما
شمارهٔ ۳۴: از وهم قطرگی ست که در خود گمیم ماشمارهٔ ۳۶: آشنایانه کشد خار رهت دامن ما

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

راز خویت از بدآموز تو می‌جوییم ما
از تو می‌گوییم گر با غیر می‌گوییم ما
هوش مصنوعی: ما از تو می‌پرسیم که راز خودت چیست، اما اگر با دیگران صحبت کنیم، در واقع ما درباره تو صحبت می‌کنیم.
حشر مشتاقان همان بر صورت مژگان بود
مر ز خاک خویشتن چون سبزه می‌روییم ما
هوش مصنوعی: روز قیامت، عشق و شور و شوق عاشقان به وضوح بر چهره مژگانشان نمایان است، همان‌طور که ما از خاک وجود خود مانند سبزه‌ی خوش‌رو از زمین سر بر می‌آوریم.
راز عاشق از شکست رنگ رسوا می‌شود
با وجود سخت‌جانی‌ها تنک‌روییم ما
هوش مصنوعی: راز عاشقانه به خاطر شکست و ناکامی‌ها از پرده بیرون می‌آید، حتی با وجود درد و سختی‌هایی که می‌کشیم، ما همچنان آسیب‌پذیریم و ضعیف هستیم.
زین بهار آیین نگاهان بو که بپذیرد یکی
عمرها شد، رخ به خون دیده می‌شوییم ما
هوش مصنوعی: در این بهار، نگاهی به زیبایی‌ها داشته باش و متوجه باش که گاهی روزها و سال‌ها می‌گذرد و ما با چشمان غم‌زده‌امان، خود را شسته و پاک می‌کنیم.
آفتاب عالم سرگشتگی‌های خودیم
می‌رسد بوی تو از هر گل که می‌بوییم ما
هوش مصنوعی: ما در دنیای پر از سردرگمی و پیچیدگی‌ها زندگی می‌کنیم، اما با هر گلی که بو می‌کنیم، عطر و یاد تو را حس می‌کنیم.
تا چه‌ها مجموعه لطف بهاران بوده‌ای
تا به زانو، سوده پای ما و می‌پوییم ما
هوش مصنوعی: چقدر زیبایی و نعمت‌های بهار برای ما فراهم بوده که ما را به زانو درآورده و همواره در حال جست‌وجو و طلب آن هستیم.
زحمت احباب نتوان داد غالب بیش از این
هرچه می‌گوییم بهر خویش می‌گوییم ما
هوش مصنوعی: ما نمی‌توانیم بیشتر از این از دوستان طلب کمک کنیم، هر چیزی که می‌گوییم در واقع به خاطر خودمان است.