هوش مصنوعی: در تنهایی خود، خبر نزدیکی یار را دریافت کرده‌ام و برای او فریب امتحان بی‌گناهی را پذیرفته‌ام.

هوش مصنوعی: از ناپدید شدن پرده محمل، نگو که فرهاد می‌رود؛ او به شوق فتنه شادروان مشکو، شاداب است.

هوش مصنوعی: جهان به مانند میگساری و معشوقه‌ای است که گویی به انسان الهام شده تا دنیای زیبا و شاعرانه‌ای را تجربه کند، همانطور که به کائنات بعد از خلقت آدم، زیبایی‌های بهشتی بخشیده‌اند.

هوش مصنوعی: او که از من دلخور شده است، با دیگران در حال ناز و عشوه است و می‌خواهد با حرکات ابرویش، رازهایش را فاش کند.

هوش مصنوعی: با خشونت و تندی نمی‌توان افراد خسته را به خود جذب کرد، بلکه این کار مانند سوزاندن آتش است که تنها به پیچش مو اشاره می‌کند، نه به چیزی پایدار و محکم.

هوش مصنوعی: تا وقتی که چشم حقیقت بین نداریم، نباید دستوری صادر کنیم؛ مانند نگهبان جواهر که قبل از وزن کردن گوهر، ترازویی نداشته باشد.

هوش مصنوعی: زمانی که او در جمع نشسته باشد، در دل تنگش را برایش می‌گذرانم، زیرا غیر از او هیچ چیزی باعث آزارش نمی‌شود و بدون دلیل رو به کج‌کردن می‌آورد.

هوش مصنوعی: اگر بداند که من چه نسبتی با او دارم، در چشمانش به هر چیزی که از دور برمی‌خیزد، مانند آهو به آن نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: بهار آمده است، برو و به زیبایی‌های دشت و کوه بپرداز و خود را در دل عشق و محبت غرق کن، چرا که زیبایی گل‌ها تنها در آن سرزمین شایسته است.

هوش مصنوعی: معنی این بیت به این صورت است که معمولاً در گفتگوها از دوری و فاصله سخن می‌گویند، اما این روش کافی نیست. من می‌خواهم با قدرت و توانایی‌های خود در تلاش برای رسیدن به هدفم باشم و اراده‌ام را آزمایش کنم.