هوش مصنوعی: وقتی به زمین بپویی، زمین برای تو خوشایند می‌شود، مثل بهشتی که هیچ‌کس نمی‌تواند در آن بنشیند.

هوش مصنوعی: لبم با یاد تو به قدری پر از عشق است که اگر بر روی یک غنچه بوسه‌ای بزنم، آن غنچه زیبایی‌اش به اندازه نگین تو خواهد بود.

هوش مصنوعی: وقتی اندازه‌گیری کند که آنچه هست، نیست، از شرم ماه کم می‌شود و به همین دلیل، پیشانی تو بلندتر می‌شود.

هوش مصنوعی: در زمان‌هایی بسیار سخت و پرآشوب، گویی تمامی حادثه‌ها و روزهای قیامت باید به هم بیایند تا دل انسان به حالت آماده‌باش و انتخابی برای تو تغییر کند.

هوش مصنوعی: در لحظه‌ای که دردی عمیق احساس می‌کنم، تنها می‌توانم بگویم چه کار کنم تا غم جدایی تو به حقیقت بپیوندد؟

هوش مصنوعی: می‌خواهم با کلمات خودم اندوه را کنار بزنم و از دل کسی که به خاطر تو ناراحت است، فاصله بگیرم.

هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت تنها در دل کسی که آگاه است، تاثیر می‌گذارد. من از هر کسی که به تو نزدیک می‌شود، در آتش اشتیاق به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: چشم و دل خود را به هنر و زیبایی سپرده‌ام، کسی که مانند من دانا و بینا شود، به او عطا خواهد شد.

هوش مصنوعی: کفر و دین همگی به نوعی نمایشی از افکار و تصورات ما هستند. اگر پاک و خالص باشی، بی‌شک آنچه که اکنون کفر می‌پنداری، می‌تواند تبدیل به دین و اعتقادات تو شود.

هوش مصنوعی: دوزخ همچون یک پارچه خاصی در وجود تو است که تسلط دارد؛ وای بر آن لحظه‌ای که نفسی که به تو تعلق دارد، از تو جدا شود.