هوش مصنوعی: چاکی که از جیبم به دامن می‌رود، نشان می‌دهد که چه چیزی از چاک گریبانم می‌افتد.

هوش مصنوعی: ذات و طبیعت من درخشان و روشن است، اما روزهایم، مانند اینکه در ابر پنهان شده باشند، از دیده‌ها دور می‌روند.

هوش مصنوعی: اگر مشکلی پیش آمد، ای دل آرام باش، زیرا کارها هنگامی که از دست خارج می‌شوند، به سادگی انجام می‌گیرند.

هوش مصنوعی: به جز گفتارهایی که به کفر و ایمان مربوط می‌شود، دیگر چه چیزی وجود دارد؟ خود کلام در واقع در زمره کفر و ایمان قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: هر کسی بویی خاص و مناسب خود دارد و بوی پیراهن، به سرزمین کنعان می‌رود.

هوش مصنوعی: می‌آید و از شادی نمی‌دانم که چه کسی است، تا جایی که فکر می‌کنی جانم در حال رفتن است.

هوش مصنوعی: می‌برد اما به یک مکان خاص نمی‌برد، می‌رود اما به همراهی اضطراب و نگرانی می‌رود.

هوش مصنوعی: هرکس که او را در راه ببیند، می‌گوید که این شخص به سمت قبله‌ی آتش‌پرستان می‌رود.

هوش مصنوعی: امروز اول ماه است و از شرم وجود تو، ماه در پایان شب به آرامی از آسمان می‌گریزد.

هوش مصنوعی: از دشمن عبور کن، زیرا دلش محکم و سنگین است. آبرو و حیثیت تیر و کمان در حال رفتن است.

هوش مصنوعی: کیست که بتواند به آن کسی که در ایوان نشسته است بگوید آنچه بر غالب بر دربان می‌گذرد؟