هوش مصنوعی: کسی که همیشه در حال خوشحال کردن دل‌های خود است، چه می‌داند که ما چه دردی داریم و درد مشتاقان به چه میزان است؟

هوش مصنوعی: منظور از این بیت این است که کسی که در جمع و محفل‌های زیبا و رنگارنگ حضور دارد، به ناچار تحت تأثیر همان محیط قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر، اگر فردی در جوی خاص و با افرادی خاص باشد، طبیعی است که آنگونه می‌شود و به نوعی به آن محیط وابسته و محدود خواهد گردید.

هوش مصنوعی: کسی که دروغ را به راستش شبیه می‌داند، هرگز نمی‌تواند به زیبایی‌های بهشت روحش راه پیدا کند.

هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که کسی که از شادی و شگفتی به سکوت می‌رود و دل را از ما می‌گیرد، جای نگرانی دارد، زیرا اگر او هم مانند ما زبان بیان نکته‌ها را داشت، چه اتفاقی می‌افتاد. در واقع، شاعر اشاره به تفاوت احساسات و بیان دارد و از احتمالات پیچیده انسانی سخن می‌گوید.

هوش مصنوعی: گفتن از انصاف در مورد کسی که همیشه بر حلم و بردباری خداوند تکیه کرده، نادرست است. ظلم و ستم به کسی که به این اندازه به درک و شکیبایی خداوند اعتماد دارد، اصلاً جایز نیست.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که این همه هیجان و خشم به خاطر چیست؟ تا زمانی که دل‌ها به خاطر زیبایی لبخند او تشنه هستند.

هوش مصنوعی: من به آن خودبین و خودپسند می‌بالم که جز خود را نمی‌بیند. حتی اگر در خاک راه محبوبش باشد، او قسم می‌خورد که فقط به خود می‌اندیشد.

هوش مصنوعی: کسی که می‌خواهد در میان مردان به نام و یاد جاودانه‌ای برسد، باید مقابل دشمنش با ایستادگی و شجاعت عمل کند، حتی اگر برایش به قیمت ریختن خون دشواری باشد که ممکن است از فرزند خود نیز بیشتر باشد.

هوش مصنوعی: با عقل و اندیشه به اهل فکر و معرفت گفتم که بگویند، سخنی بگویند که با اعمال و رفتارشان ارتباط داشته باشد.

هوش مصنوعی: پس از ما سعی کن انتقام ما را نگیر، چرا که قاتل ما کسی بود که در آرزوی قدرت و مقام بود.