هوش مصنوعی: علاقه و اشتیاق من به شدت در حال افزایش است و به گونه‌ای درونم را می‌سوزاند، در حالی که همه‌چیز به نظر آرام و بی‌تفاوت می‌آید.

هوش مصنوعی: تا زمانی که تو تأثیر خود را در دل ما بگذاری، شور و هیاهویی به پا می‌شود که گویی آینه از زیبایی تو می‌لرزد و نوسان می‌کند.

هوش مصنوعی: از نعمت‌ها و خوشی‌های زندگی دیگر چیزی باقی نمانده است، اما هنوز غیرت و شجاعت باقی است که به فرهاد احساس طعنه می‌زند.

هوش مصنوعی: هرگز طعم و حس درد و رنج یک اسیر به اندازه ناله‌ای که پرنده‌ای در قفس سر می‌دهد، نبوده است.

هوش مصنوعی: ممنون از توجه تو به جزئیات و عمق احساسات. دل من به خاطر دردهای غیرقابل تحملی که خداوند به من داده، به شدت می‌تپد و این احساسات به شکل یک موج خون جاری است.

هوش مصنوعی: خونی که در دی ماه به جیبم ریخته شد و اثرش باعث درد و رنج بود، امروز به شکلی دیگر به گل‌های روی دامن جلاد تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: در هوای شمع، پروانه با بال و پرش در جگر باد زخم می‌زند.

هوش مصنوعی: دیگر چیزی فراتر از این نیست که قافله رنگ درنگی دارد و گل یک جرعه در سایه‌ی شمشاد می‌نوشد.

هوش مصنوعی: هر بار که از آتش دل شوقی برمی‌خیزد، حس می‌کنم دل به آواز غم‌انگیزی دراز مدت دچار شده است.

هوش مصنوعی: وقتی دید که از شکایت ظلم و بی‌عدالتی رها شده‌ام، بر زخم سینه‌ام نمک می‌پاشد و باز مرا آزار می‌دهد.

هوش مصنوعی: آتش سوزان به وزش باد ضربه می‌زند و سنگ از شدت خنده، به فلز سخت برخورد می‌کند.

هوش مصنوعی: دریا موجی به راه انداخته که چشمان تو باعث آن شده‌اند و این موج، دجله را به طرف بغداد می‌کشاند.