هوش مصنوعی: اگر از سر و صدای شب گذشته نترسیدند، امشب چه خطری وجود داشت که نزنند؟

هوش مصنوعی: در زمان سختی و فشار، به رغم زحماتی که برای راحتی و آرامش دیگران کشیده شده، به آسانی و بدون قدردانی از آن‌ها و از دوش آن‌ها بار مسئولیت را برداشته‌اند.

هوش مصنوعی: چشم‌ها نتوانستند از زیبایی و تیرگی موی شبرنگ او در آن صبح زود چشم بردارند.

هوش مصنوعی: درد و رنجی که در دل داریم، همچنان مثل شعله ای سوزان ادامه دارد. این شمع که نماد زندگی ماست، در آخرین شب خود خاموش نمی‌شود و هنوز روشن مانده است.

هوش مصنوعی: روزهایی بود که در آن به جای جستجوی عقل و خرد، تنها به شادی و خوشگذرانی و لذت بردن از زندگی پرداخته می‌شد.

هوش مصنوعی: اگر بر من سختی و درد آورده‌اند، من افتخار می‌کنم که در زمان‌های دشوار فراموش نکرده‌اند.

هوش مصنوعی: از زیبایی و محبت او چنان به درد و رنج دچار شدم که این سرمایه‌ای گرانبها را در شرایط بی‌پولی و سختی در آغوش نگرفتم.

هوش مصنوعی: اکنون خطر خاصی وجود ندارد؛ همه چیز آرام است و به خاطر تو، هیچ کس دلش را پر از غصه نکرده است.

هوش مصنوعی: اگر خود را به عنوان خدمتکار قبول نکنند، پس به گدایی ادامه بده و به درب آن کسی بزن که به گوشش حلقه‌ای نینداخته است.

هوش مصنوعی: غالب بر این است که آن شرابی که خودت گفتی نظیرش وجود ندارد، در کاسه ما به هم نخورده است.