هوش مصنوعی: در این شب تاریک، خبری خوش به من داده‌اند که شمع‌ها را خاموش کرده و نشانه‌ای از خورشید را به من نشان داده‌اند.

هوش مصنوعی: چهره‌ای زیبا و دل‌فریب نمایان شد و سخنانی ناپسند مانع از بیان کلمات من گشت. آن‌ها دل مرا ربودند و به من چشمانی نگران و پر از سوالاتی را عطا کردند.

هوش مصنوعی: آتشکده به خاطر طرز فکر و احساسات درونیم به نابودی کشیده شد و صدای ناقوس اعتراض من باعث ویرانی معبد بت‌ها شد.

هوش مصنوعی: از پرچم شاهان عجم، با ارزش‌ترین گوهر را برداشتند و به جای آن، یک قلم به من دادند که از آن، گنجینه‌ای بی‌نظیر بریزم.

هوش مصنوعی: یک افسر از بالای سر ترکان، به خاطر گفته‌هایی که درباره جد دلیری‌اش به نام کیانم مطرح شده، افتخار و سربلندی را به دست آورد.

هوش مصنوعی: گوهرها از تاج جدا شدند و به علم و دانش پیوستند. هر چیزی که از دید ظاهر بردند، به طور پنهان به من دادند.

هوش مصنوعی: هر چه که کافران از نعمت‌های با ارزش به عنوان مالیات آوردند، در شب جمعه ماه رمضان به من بخشیدند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از سرزمین پارس دزدیده شد، حتی زبانم را هم گرفتند تا بتوانم از آن شکایت کنم.

هوش مصنوعی: دل من از غم مرده و حالا من زنده‌ام. این چگونه می‌تواند ارزشی داشته باشد، وقتی که در این سوگ و اندوهی که دارم، تنها به من امان داده‌اند؟

هوش مصنوعی: من از ابتدا تحت تأثیر ترس و خطر بوده‌ام، زیرا سرنوشت من بر اساس موقعیت ستاره‌ای و زودیاک، به نشانه سرطان رقم خورده است.