هوش مصنوعی: خاموشی و سکوت ما باعث شد که بت‌ها به ما بدآموزی کنند. اگر این سکوت نبود، فریادها و حرف‌هایمان تأثیری داشتند.

هوش مصنوعی: به خاطر وفای ما، از دیگران انتظار خوبی نداشته باشید، زیرا این وفا نشان داد که دیگران چگونه‌اند.

هوش مصنوعی: بهار به خاطر دل‌نگرانی و ترس از تو این‌قدر پریشان است. انگار که دل به خاطر تو، در این فصل سرسبز، به درد آمده و حالت خزان پیدا کرده است.

هوش مصنوعی: موهایی که از سر بیرون نیامده‌اند، چه حسی دارند؟ ما بی‌هدف در بدن تو گشتیم، اما به نتیجه‌ای نرسیدیم.

هوش مصنوعی: در لحظه‌ای که فشار و سختی به اوج خود رسید، نتوانستیم تحمل کنیم و از شدت ناراحتی و غم، کنترل خود را از دست دادیم.

هوش مصنوعی: تا وقتی که راز تو در سکوت برملا گردد، مانند پرده‌ای که بر چهره افتاده، سخن را بیان کن.

هوش مصنوعی: در محل بیداد تو، خون من به مانند می ناب است که از سر شوق و لذت، کمان را به خمیازه ای پرتاب کرده است.

هوش مصنوعی: در میان کسانی که به عبادت مشغولند، من خوشحالم و در دل به راحتی و لذت شب‌های جمعه در ماه رمضان می‌نازم.

هوش مصنوعی: اکنون از دو مصرع شعری که سروده‌ام، می‌خواهم با تلاش و بیان مناسب، خبر صعود و ارتقاءیی را اعلام کنم.

هوش مصنوعی: چشم‌های تو، که در دل‌ها نشسته‌اند، برای همه، چه پیر و چه جوان، مانند جواهری هستند که روح را می‌تاباند و روشن می‌کند.

هوش مصنوعی: سگ محل تو به من نشان می‌دهد که چقدر با تو آشنا هستم. من آرزو داشتم که جانم را در پای تو نثار کنم.

هوش مصنوعی: بر روی خاک من از زیبایی قدت، برگی بیفتد تا اینکه نشان پایت بر آن خاک باقی بماند.

هوش مصنوعی: در جستجوی چمن و بهشت به خاطر زیبایی‌ها و لطافت‌هایی که در وجود تو نهفته است، دل و ذهن ما به سمت تو رفته و از روی خیال و تصور، راهی را آغاز کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: ای خاک درگاه تو، مکان قبله جان و دل من است، زیرا به برکت وجود تو، دنیا زینت یافته است.

هوش مصنوعی: تا وقتی که نام تو، لذتی جان‌بخش به گفتارم می‌دهد، دل از عشق تو، زبان را در خود نگه‌داشته‌ام.

هوش مصنوعی: برای پیروان تو جهنم ابدی ممنوع است، چگونه ممکن است که برای سوزندگان شفاعت نکنی؟