هوش مصنوعی: عشق من بی‌خبر از روش‌های زندگی است و نمی‌داند که با هر کسی که مهربانی کند، چه عواقبی ممکن است پیش بیاید.

هوش مصنوعی: بدون وجود دشنه و خنجر، کسی که به عشق و محبت باور دارد، زخم دل‌های عزیزان را نمی‌شناسد و غم آن‌ها را درک نمی‌کند.

هوش مصنوعی: دل او از عشق سوخته و به خاطر فراق یار، شدیداً دلتنگ و ناراحت است، اما او نمی‌داند که این درد ناشی از عشق و اشتیاق به دیدار معشوق است.

هوش مصنوعی: می‌گویم درباره درد و رنج، ولی او درک نمی‌کند که چگونه از سایه دیوارها، نقشه‌ و طرحی برای روزهای تیره و سیاه می‌کشم.

هوش مصنوعی: دل نمی‌تواند غم و آتش را اندازه‌گیری کند و نمی‌داند که در هر لحظه، چطور باید این ناله‌های پر از درد را تحمل کند.

هوش مصنوعی: دوستداران هیچ‌گاه از عشق و علاقه‌اشان به محبوب دست نمی‌کشند و غیر از خودشان، هیچ‌کس نمی‌تواند طعم و لذت این عشق را درک کند.

هوش مصنوعی: مردن کار سختی است و از آن سخت‌تر این است که من بروم و کسی سختی آن را درک نکند.

هوش مصنوعی: می‌دانم که دیگران درکش نمی‌کنند و خودم هم نمی‌دانم که آیا غم من واقعاً کمتر از آن است که دیگران نمی‌دانند.

هوش مصنوعی: من از شخصی که هیچ ارزشی ندارد، چه مقدار برایم احترام قائل است؛ در حالی که به راحتی می‌تواند مرا تحقیر کند و خود را برتر ببیند.

هوش مصنوعی: من با آوازه آزادی خود، بارها و بارها زنجیرهایم را پاره کرده‌ام و کسی نمی‌داند که چگونه گرفتار شده‌ام.

هوش مصنوعی: فصل جدیدی از دل‌مشغولی‌هایم را روایت کن تا اینکه دیگر مدام در خودم نپیچم و کسی از غم‌هایم باخبر نشود.

هوش مصنوعی: پیمانه‌ای که به آن فرد دمدمی مزاج داده شود، ناپسند است زیرا او در حالت بی‌خودی نمی‌تواند حد و اندازه سخنانش را بفهمد.