هوش مصنوعی: دیگر از گریه درد و دل را فریاد نمی‌زنم. یادم آمد که رنگ پیمانه به یاد می‌آورم و شیشه‌ها با صدا و فریاد خودم را به یاد می‌آورند.

هوش مصنوعی: دل در افروختن عشق، منت کسی را نکشید. من از این که با حسرت خود، هم شادمانم و هم آتشین، خوشحالم که هم عشق را احساس می‌کنم و هم در آن وزش باد را حس می‌کنم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که درد و سختی را تجربه نکرده‌ای، نمی‌فهمی که چقدر سنگینی و دشواری در کارهایی هست که برخی افراد انجام می‌دهند. فقط کسی که در دلش زخم‌های عمیق دارد، می‌داند که چه مصیبتی بر سر فرهاد آمد.

هوش مصنوعی: من به خاطر عشق و اشتیاق تو دلم آتش گرفته و این احساس به قدری شدید است که بارها مانند صد بار پیش از این به دلم فشار آورده و مرا آزار می‌دهد.

هوش مصنوعی: بخور و اشک بریز و در غم ما غرق شو، چون وقت آرایش و Beauty خداوند نزدیک است.

هوش مصنوعی: تو به جایی رفته بودی و حرفی از ما نمی‌زدی، اما همچنان غم خاموشی‌مان در دلمان نشسته و به خاطر خوشبختی‌ات هیچ‌کس را سرزنش نمی‌کنیم.

هوش مصنوعی: عشق می‌تواند در همه وضعیت‌ها و حالات انسان تأثیر بگذارد، چه در خوشی و شادی و چه در غم و اندوه. این احساس باعث می‌شود که بنده، در تجلی عشق، احساس آزادی و رهایی کند. بنابراین، عشق باید پاک و یکدست باشد تا فرد به درک واقعی آزادی برسد.

هوش مصنوعی: چشمم پر از اشک است و از قید و بند خود آزاد شده‌ام. رحم در ذات ظالم، موجب به وجود آمدن ستم شده است.

هوش مصنوعی: در درگاه معشوق چه هیاهویی وجود دارد، که عزیزان به آنجا می‌روند و می‌خواهند تا بهای خونشان را بپردازند، چون مزدکاران بی‌توجهی و سهل‌انگاری جلاد نیز به آنجا آمده‌اند.

هوش مصنوعی: خونین نفسی به من عطا شده و درس خیال من را شکل داده است. رنگی که بر وجود من نشسته، از تازیانه‌ای است که استاد به من زده است.