هوش مصنوعی: به خاطر حسادت است که در عشق آرزوی مرگم را دارم. تو جان همه‌ جهان هستی و حیف است اگر جانم در بدنم باقی بماند.

هوش مصنوعی: خیلی خوب است که قسمت من به گونه‌ای رقم بخورد که زندگی لذتبخشم کنند، هرچند که اگر خود من تنها یک جزء از این دنیا باشم و در دست دشمنم باشد.

هوش مصنوعی: ساعتی استراحت کن تا من گردن خود را به تیزی شمشیرت بسپارم، چراکه احساس می‌کنم در کشتن من حقی بر گردنم هست.

هوش مصنوعی: من تلاش و غیرت خود را می‌شناسم، اما با وجود بی‌وفایی‌ها و دشواری‌ها، اگر در دامنم گلی باشد، از آن بترسم و لرزید.

هوش مصنوعی: تو دارای ایمان و دین هستی، پس از دیو و نیرنگش بترس. اگر توشه‌ای برای سفر نداشته باشی، از راهزن‌ها نترس، زیرا خطری تو را تهدید نمی‌کند.

هوش مصنوعی: یاران به خاطر خوشی و آسایش خود از من دور می‌شوند و حال آنکه من با وجود اینکه در باغ بهشت هستم، همیشه یک خار در دل دارم که حکایت از غم و ناراحتی من می‌کند.

هوش مصنوعی: بدان که اگر کسی به من نزدیک شود و حرفی بزند که نشان‌دهنده زیبایی و لطافت باشد، دل من با او همراه است، اما کلام من همچنان با مناظر زیبا و دل‌انگیز می‌چرخد.

هوش مصنوعی: با این نواهای سست و سطحی نمی‌توان غم را بیرون راند، مگر اینکه صدای قیامت و ناله‌های دل‌فzigی من به پا شود.

هوش مصنوعی: من به خاطر سودای تو از خود رفته‌ام، و اگر هم مانند ناله زنجیری باشد که از آهن ساخته شده، این حالتم را می‌پذیرم.

هوش مصنوعی: خوابیدن در کنار ثروت فراوان مانند قارون، نشان دهنده نداشتن همت و اراده بالا است. بیایید صحبت کنیم و من نشان می‌دهم که من با کسی که برنده است همفکر هستم.