هوش مصنوعی: خوبان آن کار را نمی‌کنند که کسی را ناراحت کنند؛ آن‌ها دل‌ها را می‌برند و از این کار، فقط خوبی و زیبایی می‌رسد.

هوش مصنوعی: خبرهایی از دل‌تنگی و ناراحتی دارم، اما من به سادگی خودم همچنان منتظر هستم که شاید دوست ناگهان به سراغم بیاید.

هوش مصنوعی: هدف ما از مکان‌های مقدس و عبادتگاه‌ها فقط محبت به محبوب است. هر کجا که سجده کنیم، در نهایت به آن وجود مقدس و عزیز می‌رسیم.

هوش مصنوعی: در جایی که درد و رنج به هم آمیخته شده‌اند، من به زیبایی و افتادگی خود می‌بالم که از این وضعیت به من چیزی می‌رسد.

هوش مصنوعی: وقتی به گوشه در رسیدم، نشانه‌ام گم شد، مانند صدایی که برای کسی که سنگین‌گوش است، به سختی قابل شنیدن است.

هوش مصنوعی: تنها در صورتی در دام می‌افتم که قفس آنقدر بلند باشد که به آشیان و منزلگاه خود برسم.

هوش مصنوعی: راهی که من باید بروم، واقعاً بی‌خطر نیست. من در حال نوشیدن خون هستم و وقتی بخورم، چه به سرم خواهد آمد؟

هوش مصنوعی: به سوی او رفتم و احساس کردم که مژگانم به دل می‌خورد، قبل از آنکه سینه‌ام به نوک نیزه برسد.

هوش مصنوعی: من تیر اول را به خطا پرتاب کرده‌ام و اگر اینگونه باشد، تیر بعدی به هدف خواهد رسید.

هوش مصنوعی: امید پیروزی بر آیین زرتشتیان وجود ندارد، پس اگر به مذهب آنها نروی و مالیات نپردازی، به تو هدیه‌ای نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: من به قدری ذلیل و ناامید شده‌ام که حتی اگر خبر وصالی از معشوق به من برسد، آن را باور نخواهم کرد، حتی اگر این خبر از آسمان هم بیفتد.

هوش مصنوعی: اگر صاحبقران دوم در جهان باقی نماند، سخنان من به صاحبقران دومی خواهد رسید.

هوش مصنوعی: وقتی که نور و درخشندگی حضور حضرت موسی (کلیم) نیست، چگونه می‌توان با زبانی آتشین و پرشور سخن گفت؟