هوش مصنوعی: اگر کسی به شدت گرسنه باشد، از فقر و تنگدستی‌اش بی‌تاب می‌شود و به شدت می‌ترسد که شاید مهمانش از راه برسد و شرایط را برای او دشوارتر کند.

هوش مصنوعی: نفس انسان به دور دل از عشق می‌تپد، مانند پرنده‌ای که آشیانه‌اش را بسوزانی و از آسیب به لرزه درآید در جدایی تو.

هوش مصنوعی: من به گنجینه‌ای وصل شدم که دزدی در درونش است و از بیم پاسبانش می‌لرزد.

هوش مصنوعی: ای دل! دیگر چه بهره‌ای می‌توانی از کسی ببری که با سادگی‌اش تو را نوازش می‌کند و تو را در آغوش می‌گیرد، در حالی که از ترس لرزیده است؟

هوش مصنوعی: اگر خدا نخواهد که رابطه‌ای قطع شود، کسی نباید بترسد. زیرا چه دلیلی دارد که آن مو (سمبل زیبایی و عشق) بر سر او بیفتد و او دچار لرزش و اضطراب شود؟

هوش مصنوعی: دل من از شدت احساسات بی‌تاب است، مانند اسبی که کنترلش از دست خارج شده و به شدت می‌لرزد.

هوش مصنوعی: از تحرک مژه‌های تو، نگاه کردن به زیبایی به قدری مسحور کننده است که بی‌اختیار تیر عشق از کمان دل شلیک می‌شود و قلب را به تپش درمی‌آورد.

هوش مصنوعی: از یک روحانی نمی‌توان به شوق و شادی لذت نغمه نی، جز آنکه ناگهان مرگ او را دچار لرزش و تزلزل کند.

هوش مصنوعی: آه از شرم صرافی که ارزش و اعتبارش کم است، زمانی که ناگهان قلبش را از دکانش بیرون می‌کشد و می‌لرزد.

هوش مصنوعی: اگر دلی پر از شور و هیجان نباشد، چرا غالب باید به سجده‌اش برود و در برابر قدرتش لرزه بر تنش بیفتد؟