هوش مصنوعی: من کسی هستم که دیگران نمی‌توانند مرا فریب دهند. به همین دلیل، اگر کسی بخواهد مرا فریب دهد، احتمالاً خودش هم نمی‌داند که نمی‌تواند.

هوش مصنوعی: با جذابیت کلام و هنر بیان، می‌توانی مرا به سمت خیال و رویا بکشی و با لحن دلنشین خود، من را تسخیر کنی.

هوش مصنوعی: با یادآوری نام او، تصور می‌کنم که می‌توان مرا از دل شاخ گل به زندگی واقعی دعوت کرد.

هوش مصنوعی: کسی که درد دلش را به صورت قصه‌ای برای من بیان کند، می‌تواند با یک حرکت کوچک سرش، مرا به سمت خود جلب کند.

هوش مصنوعی: از آتش عاطفه‌ای که در دل دارم و به زبان می‌آید، می‌توان با چند کلمه ساده من را فریب داد.

هوش مصنوعی: من و فریفتگی هرگز به یکدیگر نزدیک نمی‌شویم، پس چرا آن موجود خیال‌باور من را فریب داد، اگر واقعا می‌توانست مرا فریب دهد؟

هوش مصنوعی: تیرِ خدنگ تنها زمانی به هدف می‌زند که با نیروی لازم پرتاب شود، و از او می‌توان به زخم دل هم فریفت.

هوش مصنوعی: از اینکه نامه‌ای از طرف او نمی‌رسد خوشحالم، چون هنوز می‌توانم امیدوار به دریافت خبری از او باشم و در این آرزو دلخوش بمانم.

هوش مصنوعی: ها شب فراق و جدایی تا صبح نمی‌رسد، اما می‌توان لحظاتی با سخن گفتن از سحر، به نوعی مرهمی بر دل گذاشت و خود را مشغول کرد.

هوش مصنوعی: نشان دوست را نمی‌شناسم، جز این که پرده‌ای میان ماست. از در که به روزن می‌نگرم، می‌توان مرا فریب داد.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم به راحتی تحت تأثیر زیبایی مناسبی قرار بگیرم، چرا که نگاه به چیزها نمی‌تواند مرا فریب دهد.

هوش مصنوعی: سرشت من به گونه‌ای است که نمی‌توانم به راحتی فریب خوبی‌ها را بخورم. وفاداری و صداقت تاثیر عمیقی بر من دارند و از همین رو می‌توانند مرا تحت تأثیر قرار دهند.