هوش مصنوعی: نگران غم و اندوه نباش، زیرا شاهی با کرامت و بخشندگی وجود دارد. اگر تو هم حتی کمی از این لطف و کرامت را حس کنی، عظمت آن را درک خواهی کرد.

هوش مصنوعی: دعای او را از صبح تا شام بر زبان داشته باش تا با ستایش او، کام تو شیرین شود.

هوش مصنوعی: ای خداوند، به حق وجود بی‌نقصت، که تا زمانی که این دنیا در حال چرخش است...

هوش مصنوعی: تمام آرزوهای او را به یاری شانس و همراهی سرنوشت به دست می‌آوری.

هوش مصنوعی: خدایا حسود او را به حال خودش رها کن و به خاطر بی‌رحمی‌اش او را به ذلت بکش.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از خداوند درخواست می‌کند که حمد و ثنای او را بپذیرد و همچنین از درگاهش خواسته می‌شود که از زندگی و بقای شاه حمایت کند. شاعر به نوعی شکوه و تقدیس را به هم پیوند می‌دهد و از خداوند داوری می‌خواهد که در این زمینه کمک کند.

هوش مصنوعی: به دنبال هدفم به سمت بازار رفتم و تو همان جا به خاطر هزینه‌ها و مخارجی که بر دوش داشتم، از من فاصله گرفتی.

هوش مصنوعی: باید به هزینه‌ها و قرض‌هایم توجه کنم، زیرا این مسائل آن‌قدر زیاد شده که نیاز دارم آن‌ها را به دو برابر افزایش دهم.

هوش مصنوعی: من تمام دارایی و وسایلی که داشتم را با قیمتی کم فروختم.

هوش مصنوعی: به من کمک کن تا از نگرانی و اضطراب جاری در زندگی‌ام بیرون بیایم و بار قرض مردم را از دوش خود بردارم.

هوش مصنوعی: من کودکان دیگری را به عراق می‌فرستم، فرزندان کسانی که در وضعیت دشوار و ناتوانی به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: زن تبریزی طلاق نگرفته و با بنده زاده به رضا و خوبی زندگی خواهد کرد.

هوش مصنوعی: برای این مسیر طولانی، من از آنچه دارم و ندارم، تدارک لازم را فراهم کرده‌ام.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره دارد به این که پادشاه محمد مورد محبت و لطف قرار گرفته و دعا می‌شود که خداوند او را از هر شر و زشتی محفوظ بدارد.

هوش مصنوعی: درخواست کردم دو سهم دیگر از هدایای آسمانی تا این روح آشفته و دردمند را به سوی آرامش و کمال ببرد.

هوش مصنوعی: به من گفتند که اگر می‌خواهی به خواسته‌ات برسی، باید با آه و ناله و زاری این کار را انجام دهی.

هوش مصنوعی: من در وجود خود نتوانستم چیزی را ارائه دهم و مانند کودکان از بی‌خبری خود باید بگویم چقدر غمگینم!

هوش مصنوعی: امیرزاده به نزد شاه رفته و نمی‌تواند به کارهای خود در این ماه و هفته برسد.

هوش مصنوعی: دوستان که می‌روند، من در آنجا می‌مانم. نمی‌دانم رسیدن به هدفم کی ممکن می‌شود. اکنون احساس می‌کنم که در جایی نادرست و بی‌مورد هستم.

هوش مصنوعی: میرزا موسی خان، میر حاج حجاج، از شهر خوی در حال حرکت است و گروه‌های زیادی را به دنبال خود دارد.

هوش مصنوعی: جلایر در آنجا به همراه حالتی افسرده و گیج باقی مانده است و نمی‌داند با این وضعیت نگران‌کننده‌اش چه کار کند.

هوش مصنوعی: فرمودند که امسال سفر به حج را متوقف کن و برای سال آینده با دارایی و ثروتی که داری برو.

هوش مصنوعی: نگران چیزهایی که به آنها دست یافته‌ای نباش، زیرا آنچه به دست آورده‌ای خیر و برکتش بیشتر از آن است که احساس درد و ناراحتی کنی.

هوش مصنوعی: همین هدیه را قبول کن و به خدمت پادشاه برو، کار تو اکنون به نتیجه مطلوب رسیده است.

هوش مصنوعی: شاه به جلایر می‌گوید که از بخشندگی تو راضی هستم و به همین خاطر زود خدمتم را انجام می‌دهی.

هوش مصنوعی: تو مانند سگی هستی که در شکارگاهش کم می‌برد، وقتی به دنبال شکار می‌روی، سگی که راهش را گم کرده است.

هوش مصنوعی: وجود تو مانند شکار است و برای من بسیار اهمیت دارد، چون گاهی اوقات این سگ پیر هم با غرور ظاهر می‌شود.

هوش مصنوعی: چرا بیهوده وقت خود را صرف کارهای بی‌فایده می‌کنی؟ بهتر است به جای آزار دادن دیگران، به کارهای خود بپردازی.

هوش مصنوعی: به خودت توجه کن و نقص‌های درونیت را برطرف کن. از کارهای بد دوری کن و سعی کن با خوبی‌ها زندگی کنی.

هوش مصنوعی: هر کسی که به حج برود، قرار نیست که حج او پذیرفته شود، بلکه باید آن شخص در مسیر درست و منطقی قرار داشته باشد.

هوش مصنوعی: فهمیدم که برای ورود به این مکان مقدس و محترم، باید چه ویژگی‌هایی داشته باشم، اما هرگز جز آن فرد محترم و با عظمت را ندیدم.

هوش مصنوعی: بسیاری از شرایط وجود دارد که نمی‌توانم به غیر از اسلام اعتمادی داشته باشم و درباره تو چیزی بیشتر اعلام کنم.

هوش مصنوعی: پیامبر فرمود و در قرآن به روشنی آمده است که اگر به دنبال معنا و حقیقت اسلام هستی، همانی است که در آموزه‌ها و اصول این دین بیان شده است.

هوش مصنوعی: برای رفتن به نزد دوست، ابتدا باید آداب و رسوم او را یاد بگیری. سپس می‌توانی جانت را برای او فدا کنی.

هوش مصنوعی: به دور کعبه بگرد، اما وقتی به این کار بپرداز که آداب و قوانین این عمل را به خوبی می‌دانی و به هیچ وجه نباید غافل باشی.

هوش مصنوعی: به آرامی و با فکر و برنامه حرکت کن، مانند شتران که بار سنگینی بر دوش دارند و خاموش هستند. روزی خواهد آمد که آگاهی و هوش بر تو غالب خواهد شد.

هوش مصنوعی: تو که خوب و بد را از یکدیگر تشخیص نمی‌دهی، وقتی قدم در کوچه عشق می‌گذاری، چه می‌کنی؟

هوش مصنوعی: به خودت نگاه نکن که هدف تو در وجود دیگران است. باید فرق بین حرف اصلی و ظاهر را بفهمی، مثل تفاوت مغز و پوست.

هوش مصنوعی: اگر تو از او دور هستی، او به تو نزدیک است. اگر دور باشی، دیدت تاریک می‌شود.

هوش مصنوعی: به سمت درمانی برای بینایی برو و از شنیدن این حرف، خشمگین نشو.

هوش مصنوعی: در این کوچه‌های پرپیچ و خم، جز خیال و آرزو چیزی برای تو وجود ندارد.